Bir Başka Mavi
Amy Harmon
En Son Değerlendirmeler
http://satellitebook.blogspot.com.tr/2015/11/yorum-bir-baska-mavi-amy-harmon.html
Yok, yok ağlamıyorum. Gözüme mavi bir şeyler kaçtı da…
Okudukça farkındalık arttı kocaman bir sel şeklinde gözlerimden aktı gitti. Şimdi bu hikâye böyle bitti ya, keşke bitmeseydi. İkincisi de çıksaydı. Açıkçası bu kitabın sonu aslında başlangıç gibiydi. Ama bizim o başlangıcı okuyamayacak olmamız kötü oldu işte.
Blue, geçmişi hakkında en ufak bir bilgiye sahip olmayan, ismini tekrarlayıp durduğu bir kelimeden alan; asi, zeki, çok acı çekmiş bir kız. Yaşamış olduğu hayatı okurken nasıl böyle ayakta kalabilmiş hayret ettim. Bu yazarın kadın karakterleri sanırım hep güçlülerden oluşuyor. Bu demek değil ki hatasız. Bir sürü hatası vardı ama fark ettim ki hataları bile onun iradesi dışında olmuş. Tek isteği sevgi. Bir gün sınıfa girdiğinde yeni tarih hocasıyla karşılaşıyor ve işler değişiyor. Çünkü anlattığı o dersler Blue için ‘Arınma’ gibi oluyor. Çıkış noktasını bulmaya yardımcı oldu da diyebilirim.
Wilson (tarih hocası), aslında psikoloji okuyacakmış da fakülteleri karıştırmış tarih okumuş dediğim bir adam oldu. Yaptığı analizle ve ders sırasında anlattığı onca şeyle beni kendine hayran bıraktı. Tek yaptığı keskin zekâsını konuşturmaktı böylece, küçük bir hayran kulübü bile olmuş olabilir. Blue için dönüm noktası, bir şans, ya da ne dersek diyelim en önemlisi iyi bir dost oldu. Bunu söylemezsem çatlarım, iyi bir de âşıktı. J
Okurken, olayların nereye varacağını merak edip durdum. Blue için güneş doğdu mu diye diye bir günde sayfaları tükettim. Artık HİÇ KİMSE değildi. Bunun cevabını almak benim için çok iç rahatlatıcı oldu. Kitapta sevemediğim tek nokta Blue’nun verdiği bir karar. Okuyanlar anlar. Tiffa ve ikisi arasında ki o şeyi bir türlü kabullenemedim. Kendisini bulmaya çalışırken kendisinden(!) kopmak, özellikle kitap boyu birçok şeyi görmesi ve bundan sonra böyle bir karar alması sinirlerimi zıplattı. Hatta ufak çaplı şok yaşattı. Konuşursam ağzımdan kaçacak. Sustum.
Kitaptan beklentileriniz nedir bilmiyorum ama ben karşıma farklı bir şeylerin çıkacağına emindim. Ve alışılmışın dışında olması çok güzeldi. Blue’nun anlattığı Kızılderili hikâyeleri, Wilson’un anlattığı tarihle harmanlanmış ama size başka şeyleri fark etmeye yönelten sözler, şiirler beni benden aldı. Anlatımı sayesinde su gibi aktı kitap ve olayların sonda bir birine bağlanışı beni çok şaşırttı. Bence mutlaka okumalısınız. Yıldız Kız ve Beyaz Şahin, Küçük Karatavuğun hikâyesi bu ikisini hiç unutmayacağıma eminim.5/5
Bir de kitap boyu aklıma Edip Cansever'in şu dizeleri gelip durdu;
"Mavi Huydur Bende ....
Hayat hiç mavi yerinden vurmadı..çünkü ben maviyi beyazı koruyan masumiyet olarak tanırım,karanlığı görünür kılan bir renktir mavi,öyle bilirim..sürükleyendir,bitmeyendir... mavi olarak anlatmalıyım her şeyi...
kaldırın başınızı gökyüzüne,görmek istediğinizi değil gördüğünüzü söyleyin bana! yaşamın ta kendisidir mavi..belkide sadece bu yüzden ölmeye değil..yaşamaya mahkum
edilmiştir..
maviyi soruyordun, gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi
bir renk değildir mavi huydur bende
ve benim yetinmezliğimdir
ve herkesin yetinmezliğidir belki
denecektir ki bir süre
ve denenecektir
bir akşamüstünü düşünmek bir akşamüstünü düşünmekten başka nedir ki
gönül gözü görendedir,derinler mavidir..."
"Edebiyat, tarihi ders kitaplarından çok daha iyi anlatır ve bu şekilde öğrenmek çok daha zevklidir."
Alçak bir sesle, "Yaşlı adam ne dedi?" diye sordum.
"Merak etmememi söyledi. 'Kadınlar ağlarlar. Eğer senin yüzünden ağlıyorsa seni hala seviyor demektir,' dedi." Wilson, yaşlı adamın titrek sesini taklit etmeye çalışmıştı. Bana baktı ve muzip bir ifadeyle gülümsedi. "Ağlamayı bıraktığın zaman endişelenmem gerektiğini söyledi."
Gülümsemesine karşılık veremedim. Hızla bakışlarımı kaçırdım. Endişelenmesi gereken kişi bendim. Ağlamayı bıraktığım için değil, ağlamaya başladığım için. Yaşlı adam her şeyi çözmüştü.
"… O açık saçık fotoğrafları tepegözüme koyanın da sen olduğunu varsayabilirim. Bu yüzden aleti açtığımda bütün sınıf çırılçıplak görüntülerle karşılaştı."
"Suçlu benim."
"Ya viyolonsel kutumda aniden beliren kilit?"
"Evet. Onu yapan da bendim. Küçük bir şeydi. Ve anahtarı kabanının cebine koymuştum."
"Evet. Bu biraz garipti. Anahtarı bulana kadar iki gün boyunca o kahrolası şeyi kesmeye çalıştım."
"Sanırım ilgini çekmek istiyordum."
''Hepimiz kendimizi dışarıda kalmış, içeriye bakıyormuş gibi hissedebiliriz. Hepimiz dağılmış hissedebiliriz. Bizi biri yapan şey kim olduğumuzun farkında olmaktır bence. Blue. Bir sanat eseri olmayabilirsin ama kesinlikle bir esersin.''
‘Bir varmış bir yokmuş. Yuvasından atılmış, istenmeyen küçük bir karatavuk varmış. Terk edilmiş. Sonra bir Şahin onu bulmuş ve onu kapıp uzaklara taşımış. Onu yuvasına almış, ona uçmayı öğretmiş. Ama bir gün Şahin eve gelmemiş ve küçük kuş tekrar yalnız kalmış, tekrar istenmeyen olmuş. Uzaklara uçmak istemiş.’
“Ben hiç kimseyim. Ya sen kimsin?
Sende mi hiç kimsesin? O zaman iki kişi olduk.
Aman ağzını sıkı tut.
Yoksa sürerler bizi buralardan.”
Eser miktarda dram içeren güzel bir kitaptı.
http://oldgirlsontheblog.blogspot.com.tr/2016/01/amy-harmon-bir-baska-mavi.html
Gerçekten de çok güzel bir kitapti.İçerikle ilgili bilgi vermeyeceğim.Sadece 1 puan kırdım çünkü Blue yapmaması gereken bir şey yapti.Okuyunca ne demek istediğimi anlayacaksaniz.😒 Birde tersyüze oranla hikaye daha ağır ilerledi.Yinede kitabi çok sevdim.Gönül rahatligiyla tavsiye edebileceğim kitaplar arasinda yerini aldi 😃👏👍
Yazardan yine harika bir kitap. Duygulu, biraz hüzünlü okurken değişik duygular tattıran bir romandı. İyi ki okumuşum dediğim kitaplardandı. Kesinlikle tavsiye ederim.
Çok çok güzeldi,bayıldım resmen.Dolu dolu bir kitaptı,yazar herşeyi araştırıp en ince ayrıntısına kadar vurgulamış ama bu ayrıntılar beni hiç sıkmadı.Okumayan pişman olur 🔝
http://illekitap.blogspot.com.tr/2016/07/amy-harmon-bir-baska-mavi.html
Ülkemizde yayınlanan Teryüz kitabı ile beğenimi kazanan yazar Amy Harmon'ın ikinci kitabı Bir Başka Mavi de ilki kadar güzel, etkileyici bir kurguya ev sahipliği yapmış.
Yazar her şekilde kitaplarında okurlara bir şeyler veriyor ve bu da sıradan bir aşk hikayesi kalıbından daha başka kalıplara sokuyor kitapları.
Yazarın akıcı, merak uyandırıcı ve kalplere dokunan bir kurgu yeteneği var. Sıkılmıyorsun okurken ve nasıl sonlanacağını merak ediyorsun da. Seviyorum bu yüzden yazarın kitaplarını ve diğer kitapları da çevrilirse severel alır ve okurum. O kadar yani.
Kitabın kısaca konusuna değinmek gerekirse; Blue gerçekte kim olduğunu bilmeyen, kendince hayatta kalma mücadelesi vermeye çalışan hemüz on dokuz yaşında bir genç kız. Okuluna yeni gelen tarih öğretmeni Blue'ya farkında olmadan hayatta öyle ışık olmaya başlar ki genç kız hayatını sorgulamaya ve gittiği yolu düzeltmeye çabalar.
Kitap Blue'nun hayatını bulma, geleceğini inşaa etme çabasını konu alırken aynı zamanda genç kızın aşkı öğrenmesini ve aşkın saflığı ve büyüklüğünğ tatmasını da anlatıyor.
Wilson'ın ailesini çok sevdim. Birbirlerine bağlılıkları ve ilişkilerini okumal yüzüöde gülümseme oluşturdu. Blue'nun Tiffa'ya verdiği hediyeyi aslında biraz yargılasamda onun korkularıyla aslında kendince dığru karar almış olduğunu gösterdi ama yine de hep vermektem vazgeçeceğini de düşündüm.
Wilson, biraz bazı şeylere geç kaldı bence ama geç osun güç olmasın diyelim ;)
Kitaptaki tarihi dokunuşlar inanılmaz hoşuma gitti. Aslında tarih sıkıcı ve ezber olaral anlatılmak yerine hikaye halinde anlatılsa herkes tarihini çok iyi bilirdi gibime geliyor. Bu yönde Wilson'u takdir ettim.
Blue'nun esprili hazır cevap halleri çok güzeldi ve ağaç oyma yeteneği büyüleyiciydi. Wilson'ın da bir İngiliz Erkeği olaral bu kadar kibar olması bir kez daha İngiliz asaletini konuşturdu sanırım. Evet kızlar İngiliz erkekleri fazla asillermiş tabi adamına denk gelmeniz lazım yine de ;) Bu Darcy Wilson tam Aşk ve Gurur'daki gibi ;)
Neyse çok uzatmayayım. Kitabı çok beğendim ben. Tavsiye ederim gerçi ben Tersyüz'ü de beğenmiştim. Yazarın kalemi güçlü ve kurguları etkileyici.
Okuyun derim ben adındaki Başka Bir Mavi'yi "Blue"yu tanıyınca anlayacaksınız.
Amy Harmon'un Tersyüz kitabını okuyup çok beğenmiştim ve 2014 yılında basıldığı için geç kalarak okuduğumu düşünmüştüm. O yüzden Bir Başka Mavi kitabı çıkar çıkmaz aldım ve elimdeki tüm kitapları bırakıp okumaya başladım. Bir nefeste olmasa da (:) şu yoğun günlerimde kısa zamanda bitirdim.
Sinemada bir film seyredersiniz, konu sizi sarar ve film bittiğinde o koltuktan kalmak istemezsiniz ya. İşte aynen öyle oldu kitap bittiğinde. Bitirdim ama kapatmak istemedim kitabı. Teşekkür kısmını da okudum, yazarın hayatını da. Sonra baktım bizde yayınlanmayan (henüz) dört kitabı daha var. Ve mutlu oldum.
Çok alıntı yapılabilirdi kitaptan ama o alıntıları da yazabilmek için kitabı elimden bırakmam gerekecekti. O yüzden iki adetle sınırlı kaldılar. Özellikle kitaba adını veren "Bir Başka Mavi" kısmını çok beğendim.
Konusuna gelince; Blue (mavi) bildiğimiz kızlardan değil pek. Tam bir bela tip. Dikkat çekici giyinmeyi, sivri davranmayı seviyor. Wilson ise iyi çocuk, iyi örnek, öğretmen. Oldukça çetin bir tanışıklıktan sonra arkadaş olmayı başarıyorlar. Gerçekten arkadaş oluyorlar.
amy harmon'dan bir başka süper kitap daha
iki kitabıyla şimdiden favori yazarlarindan biri oldu :)
Güzel bir hikaye, süper işlenmiş, hiç durgunluk yok .Dram ,aşk ,hüzün bir arada .bir ara o kadar üzüldüm ki ağlarken buldum kendimi :(
okumanızı kesinlikle ve kesinlikle tavsiye ediyorum ;)
küçük saçma bir not: şunu anladım ki yazar kitaplarında biraz kendini bulma ,tanrı ve aydınlanma işliyor garibime gitmişti ilk Ters yüz kitabında fark etmistim tanrı ve kendini bulma aralara serpiştirilmişti .sonra yazarı araştırınca kadın zaten bu konuları gerçek hayatından yansıtıyormuş albümlerinde vs.
Harika, tek kelimeyle muhteşem bir kitap. Kesinlikle "Bir Başka Kitap". Dün akşam elime aldığım gibi bitirdim. Yazarın kalemine, çevirmenin güzel çevirisine, akıcılığına, hem güldürüp hem hüzünlendirmesine ba-yıl-dım Tebrikler. Gerçek "Kitap"larda kendinizden bir şeyler bulursunuz, hayatınızı ve geleceğinizi, kararlarınızı gözden geçirmenizi sağlarlar ya, bu kitap tam da onlardan birisi işte. Hatta bence o listenin en başlarında yer alacak kadar güzel. Blue'nun Jimmy'nin dönmesini beklerken yaşadıkları, boyu ulaşamadığı için yastığını kapıp araba koltuğunda üzerine oturarak kamyonetle Jimmy'i aramaya çıkması, polislerin onu durdurduğunda ki tavrı çok duyguluydu. Willson ile geçen tarih dersleri ve Amerikan İngilizcesi ile İngiliz İngilizcesi arasında ki farkları anlattığı o ders inanılmaz komikti. :)
Konusu ne mi? Bu alıntı umarım az-çok anlatabilir konuyu..
"“Bir varmış bir yokmuş. Yuvasından atılmış, istenmeyen küçük bir karatavuk varmış. Terk edilmiş. Sonra bir şahin onu bulmuş ve onu kapıp uzaklara taşımış. Onu yuvasına almış; uçmayı öğretmiş. Ama bir gün şahin eve gelmemiş ve küçük kuş tekrar yalnız kalmış, tekrar istenmeyen olmuş. Uzaklara uçmak istemiş.”
Denk gelirseniz okuyun diye söylemek istemiyorum, Bu Kitabı Mutlaka Okuyun diyorum :)
Alçak bir sesle, "Yaşlı adam ne dedi?" diye sordum.
"Merak etmememi söyledi. 'Kadınlar ağlarlar. Eğer senin yüzünden ağlıyorsa seni hâlâ seviyor demektir dedi."
Wilson, yaşlı adamın titrek sesini taklit etmeye çalışmıştı. Bana baktı ve muzip bir ifadeyle gülümsedi.
"Ağlamayı bıraktığın zaman endişelenmem gerektiğini söyledi."
