Gazap Üzümleri

Steinbeck gibi yazmak isterdim. Film izler gibi hissettim. Her sahneyi detaylı bir şekilde yansıtmış. Karakterleri yaşıyor sanki. Ve okuduğum en iyi kitap sonu yazan yazarlardan.

Hayatım boyunca okuduğum en iyi kitap. Toplumun onları yönetenler altında nasıl ezildiğini fark edecek, o dramı yaşayacak ve sonunda bu etkiden kurtulamayacaksınız. John Steinbeck'in kaleminden çıkmış yine çok başarılı bir eser. Ölmeden okunması gerekenlerden..

John Steinbeck, gazap üzümleri çok güzel tasvirlemiş. Joad ailesi ve tanıştıkları kader yoldaşlarını öyle güzel anlatmış ki. Sanki o insanlar ete ve kemiğe bürünüp, karşımıza dikilmiş hissine kapılırsınız. O büyük buhran dönemindeki insan ilişkilerini ve gördükleri muameleri öyle güzel anlatmış ki, kitabı okurken zaman zaman derinlere dalıp, o insanları hayal eder. Sonrada halinize şükürler edersiniz...
http://bakimlianneler3.blogspot.com.tr/2016/04/gazap-uzumleri-kitap-yorumu.html

Bu roman, 1930'larda ABD'de yaşanan Büyük Bunalım dönemini, toprakları elinden alınan ve bu yüzden göç etmek zorunda kalan Joad ailesi üzerinden etkili bir tarzla anlatıyor.

Kalın bir kitap olmasına rağmen kısa bir zamanda okunabilecek cinsten. Dili gayet akıcı, anlatım bakımından insanı yormayan bir tarza sahip. Bu romanda beni en çok etkileyen karakter anne oldu. Aile göç yolunda oradan oraya çaresizlik içinde savrulurken, annenin güçlü ve soğukkanlı karaktere sahip olması insanı etkiliyor. Genelde sefillik, çaresizlik gibi konuların işlendiği romanlarda sonlara doğru bir umut belirir ve kitap bir umutla biter. Bu romanda ise sayfalar ilerledikçe sefaletin ve çaresizliğin temposu sürekli yükseliyor. Sonlara doğru çaresizlik had sayfaya ulaşıyor ve nihayet kitap çaresizliğin görkemli atmosferinde çarpıcı bir sahne ile bitiyor.

Çok etkileyici bir roman. Adeta romanın kahramanlarından biri gibiydim. Olanları dışardan seyreden. Derken roman bitti şimdi kimsesiz kaldım. Sağa sola bakıp acaba şimdi Tom nerededir diyorum.