Parasız Yatılı

Boş yere zamanınızı harcamayın kitabı bitirmeye çalışmakla, bir parasız yatılı'yı okuyun bir de en son da haraç var onu okuyun zaten anlayacağınızı ve hissedeceğinizi anlamış olursunuz. Haraç sağolsun gayet güzel kitap

Ah o parasiz yatılı hüzünler yokmu. Yaralı,yorgun kalplerimizin üstüne çökmüş sis bulutu gibi sanki biraz sonra çekip gidecekler.

Her bir öykü birbirinden güzel olsa da son öykü olan Haraç içinizde bir şeyleri kanatır.

Kısa öykülerden oluşan bir kitap. En çok hoşuma giden hikayeler su ustası miraç ve haraç hikayeleriydi.

Parasız Yatılı için,yazıldığı dönemi göz önüne aldığımızda öykücülüğümüz için yeni bir soluk getirmiştir diyebiliriz.Füruzan genellikle geçmişte takılı kalan yaşadığı dönemle uyuşmayan kahramanların hikayelerini anlatıyor. Geçmişle-şimdinin; gelenekle-modernizmin arasında savrulan hayatları bizlere aktarıyor.

Gözlem gücünün sağlam olduğunu öyküdeki betimlemelerden anlayabilrsiniz. Kitapta yer alan öyküleri okuduktan sonra her öykünün ayrı bir resim şeklinde tasavvuru zihninizin duvarlarına çivileniyor.

Kurgu olarak şimdi ile geçmiş arasında sıklıkla geçişler yaptığından ve çoğu öyküsünde anlatıcıyı değiştirdiğinden öyküleriyle daha önce karşılaşmayanlar başta onun hikayelerine nüfuz etmekte zorlanabilir.

Sonra "Füruzan başka ne yazmış , okusam ya hepsini." dedirtir .Duru , güzel bir Türkçe.. Hepimizin gördüğü , az biraz olduğu insanın öyküsüdür..Küçük insan der ya büyük olduğunu düşünenler ha işte ondan..Burdan küçük görünmüyorlar en azından ,hatta çok şükür..

Kendisiyle yapılan bir söyleşide 'Kadın kahramanlarım, ötekiler ve o güzelim çocuklar ellerimden tuttular; birlikte yürüdük, yürüyoruz,' diyor Füruzan. Ve 40 yılı aşkın bir süredir yaşıyor ''Parasız Yatılı''. Soluk alıp veriyor, okundukça büyüyerek, çoğalarak. Boğazınızda bir yumru bırakarak...
http://oklapkutuphanesi.blogspot.de/2013/04/furuzan-parasz-yatl.html

Neden daha önce okumadım dedirtecek kadar güzel, yazara hayran bıraktıracak kadar güzel...

Kazandigi ünü sonuna kadar hakeden, harika bir öykü kitabi Parasiz Yatili. Ben simdiye kadar hic Füruzan okumamistim ve uzun süredir kadin yazar da okumadigimi farkedince, elim kitapligimda Parasiz Yatili'ya kaydi kendiliğinden.

Ve o güzelim,- ic burkan, kanatan, hüzünlü, gülümseten, içten- öyküleri okudum. Öykülerde daha cok kadinlar, kiz cocuklari, anneler var. Ayrilik var sonra, aci, yoksulluk... "Edirne'nin Köprüleri, Nehir, Su Ustasi Mirac, Harac" benim hepsini sevdiğim öyküler içinde, bir adim öne cikan öyküler oldular. Okunmamasinin büyük kayip olduğunu düşünüyorum ve "acaba okusam mi?" diye bir celiskide kalan tüm okuyuculara şiddetle tavsiye ediyorum.

Açıkçası ilk 2-3 öyküyü pek beğenmedim. Çok büyük beklentilerle aldırdı arkadaşlarım bana sanırım ondan biraz böyle oldu. Her neyse ilk 2-3 öyküyü kendimi zorlayarak ilerlettim. Ama sonrasında kitap kendiliğinden gitmeye başladı. Başlarda sarmadı beni bırakayım derseniz diye söylüyorum devam ettirin kesinlikle. Çok güzel öyküler var. Hele son öykü...

EN sevdiğim yazarın, en sevdiğim kitaplarından birisi. Ne zaman Füruzan okusam, içimdeki öykücü deli gibi yazı yazmak ister.. Kesinlikle tavsiyemdir.

ana düşüncesi anne-kız çocuk ilişkisi olan 12 farklı öyküden oluşuyor. benim en çok sevdiğim öyküler sabah eskimişliğin, nehir, taşralı ve haraç'tır.

Öykülerin en belirgin ortak noktası kadınlar. İster varlıklı bir burjuva ailesinde olsun, ister fakirlikle boğuşmak zorunda kalsın, Füruzan kadınları çok başarılı bir şekilde karakterleştirerek bizi etkilemeyi başarıyor.

Benim en sevdiğim öykü "Su ustası Miraç". Ah Vedat, ah güzel oğlan...Ne demişti savcıya kendisine "hukuk okudun değil mi?" diye sorduğunda: "Güçlülerin yönettiği hukuku."

Bu, Füruzan'ın 3. kitabı oldu okuduğum. Son zamanlarda kitap okumaktan bu kadar keyif ve daha da önemlisi huzur bulmamıştım. Okumayanlara kesinlikle tavsiye ederim.

Bu kadını okuyun, okutun... kelimeler ile yarattığı cümleler bir harika.
Kitabı içim hep acıyarak okudum, yer yer gülümsedim ama kapağı kapattığımda; yıllar önce yazılan hikayelerin hala nasıl da geçerliliğini koruduğunu düşünüce... içim cız etti...