Ruhi Mücerret
Murat Menteş
En Son Değerlendirmeler
100 yaşında bir adamın kafasının içinden geçenleri bu kadar düzgün ve başarılı yazabildiğine göre (bana göre yani, ben ikna oldum çünkü) Murat Menteş vampir olsa gerek. Acayip, doludizgin bir kitap yazmış yine. Bitsin istemedim; ama bitti.
Kitabın okunma hızını da şöyle özetlemek mümkün: Koş, yoksa düşersin.
[Şimdi reklamlar.]
Dikkat Spoiler...
Zaman kişi ayrımının okuyucuya bırakılması benim için dezavantajdı.Onun harici esprili.gırgır şamata ile reklam içeriğinin bu kadar güzel bir kurgu olarak düşünülmesi çık ilginçti.Her ne kadar bazı çok basit olmuş dediğim şeyler çıksa da karşıma yine de hızlı okunan bir kitap.Bölüm başlarındaki yazılarından tut içindeki müzik ve film parçalarına kadar.Türk edebiyatındaki yenilik mi farklılık mı yoksa bakış açısı mı desem bilemedim.Değişik sonuçta hiç okumamıştım böylesini.Kitabı sevdim.Murat Menteşi de sevdim:)
Murat Menteş'in hayal gücüne, zekasına hayran kaldım. Yarattığı karakterler çok başarılı. İnanılmaz eğlenceli bir kitap. Hiciv gücünüzü geliştirmesi kaçınılmaz..
Kitabı bunca zaman bekletip okumamamın tek sebebi; herkesin dilinde olması, her yerde kitabın karşıma çıkması, uç yorumlarda bulunulmasıydı. Böyle olunca o kitaptan uzaklaşıyorum nedense, daha doğru bir zamanda okumam gerektiğini düşünüyorum. Ki o da bu günlermiş. Her neyse...
Murat Menteş adeta dil ustası. Bir başladım mı kaptırıp gidiyorum kendimi anlatımın akıcılığına. Ruhi Mücerret de su gibiydi. Karakterler o kadar samimiydi ki, sanki hepsini öncesinde de tanıyordum ve yeniden karşılaşmışız gibi hissettim. Hem güldüm, hem gözlerim doldu. Birden fazla duyguyu aynı kelimelere sığdırmayı başarabilen bir yazar.
başlarda kelime oyunları güzel oluyor ama yarıdan sonra yormaya başladı; bitirmek için bitirdim.
Okurken Ruhi Mücerret'e sarılma isteği,yüzde tebessüm,kalpte samimiyet. Bunlar yetecektir kitap hakkındaki hislerimi anlatmaya.
Murat Menteş romanları içinde sıralama yapsam sonuncu olur. Korkma Ben Varım'dan sonra yavan geldi. Çok daha iyi bir şeyler bekliyordum.
ilk kez murat menteş okudum, türk yazarlara karşı içimde hep bir ''acaba !'' vardı ancak ruhi mücerretle murat menteş bunu kırdı... özellikle, kurduğu cümleler müthiş, hikaye güzel ve anlamlı... ben çok beğendim...en kısa zamanda diğer menteş kitaplarınıda okumak istiyorum...
100 yaşında olmadan, 100 yaşında nasıl olunur bilemeyiz-mişiz, ama okuyabiliriz, hissedebiliriz-mişiz.
Bazı kitapları okumak için geç kalmışızdır her ne kadar yeni yayınlanmış olsa da. Okumaya başladığım andan itibaren hep şu soruyu soruyorum, bilmiyorum abes mi? Neyin kafasını yaşıyor abi Murat Menteş abimiz? Ağlamak ve gülmek seçeneklerinden hangisini işaretleyeceğim? Ya da şıklarda kaç duygu var, hepsini işaretleyebiliyor muyum? Düşünüyorum acaba kitabın hepsinin mi altını çizseydim? Hikayeden veya kahramanlardan bahsetmek denizde damla kalır bence bakış açısı( ya da anlatmak istediğimi ben kelimeye dökemiyorum, her neyse o kelime) önemli olan. Bak işte yine eksik kaldı cümleler. Bence mutlaka okuyun, saygıdeğer okur :)
Kurgusu, örgüsü mükemmel. Yüzümü gülümsetti. Bir kaç günlüğüne farklı bir boyutta yaşadım diyebilirim. Ama kusursuz diyemem. Murat Menteşi ilk defa bu kitapla tanıdım. Çok fazla reklamsal sözcük geçiyor. Bide kahvaltı sofrasında ozan amca yerine dayı diyor. Küçük bi ayrıntı hatası olmasına rağmen göz tırmalıyor. Kesinlikle öneririm. Sağ gösterip sol vurak kitap.
Murat Menteş klasiği. Karakterlerin isimlerine hayran kalıyorsunuz her zamanki gibi. Ek olarak yorumları da dikkate alarak değinmek gerekirse reklamları eleştirip aslında sadece yazarların reklamlarını yapması ki Alper Canıgüz de aynı "tanıtımı" kendi kitaplarında yapar; Oğuz Atay ile tanışmama vesile olmuşlardır.Bu iki yazar ve bu şekilde yazarlardan alıntı yaparak aslında reklamdan ziyade edebiyata destek çıktıkları kanısındayım.
kapitalizmi ironik bir dil kullanarak eleştirmeye çalışsa da eleştirdiği her şeyi kendinde görüyoruz, tamamiyle kapitalizme hizmet ettiğini düşünüyorum. herkese hitab etmeye başlamasıyla, kitaplarının kapağıyla ve daha bir sürü şeyle.
Okumak ve sürüklenmek de zorlandığımı açıklamalıyım. Ruhi Mücerret, Menteş'in diğer kolaj öykülerinden oluşan kitaplarından daha süslü, yaldızlı. Her bölümde bir özdeyiş olması bir süre sonra jeneriklik söz boyutuna geçti. Kurgusu hoş ve iki ana karakteriyle iyi zaman geçiriliyor. Kitabın ''Civan Kazanova'' bölümlerinden birinde Emrah Serbes'le ilgili güzel de bir haber aldık. M.M. bizi ters köşeye bırakmamıştır umarım.
dublörün dilemması ve korkma ben varım kitaplarının gölgesinde kalsa da yine de iyi iş çıkarmış yazar. tavsiye ederim.
güzel bir zaman geçirmek için okunabilir.. bunun dışında hiç bir özelliği yok..
Genel anlamda güzel bir kitap ancak eleştirel bakmak gerekirse. Yazarın iki cümleden birinde betimleme yapması (yaptığı betimlemeler muazzam olsa bile) kitaptaki samimiyeti biraz bozmuş sanki. Kurgu zekice olay akışındaki tempo bir an bile durmuyor ve kitap kendini kuşkusuz ki okutuyor. Fakat orijinal bir şeyler yaratma kaygısı güttüğü çok bariz. Okuduğum süre boyunca beni o kasılmışlık havasından çıkartamadı. Kapitalizme reklamlar aracılığıyla hayatımızın şekillendirilişine,Statü göstergesi simgelere çok hoş bir dokundurma. Ancak edebiyat adına süslü ve eğreti benzetmeler ve eleştirdiği şeylere özenme ötesine gidemeyen bir roman.