Şeker Portakalı (Zeze, #1)
José Mauro De Vasconcelos, Aydın Emeç (Çevirmen)
En Son Değerlendirmeler
Kayıtsızlıkla dünyayı izleyerek büyümeyi reddedişin sembolüdür Zezê ve umudun hüzünlü gerçekliğidir Portuqa...
orta okuldayken bir gecede gözyaşları içinde okuyup bitirdiğim, her sene mutlaka okuduğum ve hala beni ağlatan en güzel hikaye
Asla unutmayacağım seni Zezé.
"Nen var Zezé?"
"Ne var Zezé?"
"Seni küçük şeytan!"
Öyle bi acıttıki kalbimi...masum ve saf kalbi olan bir insanı anlatip alın size hayat diyen bi kitap.
"Şimdi kirk sekiz yaşındayım ve zaman zaman, özlemimde, hep bir çocuk oldugum izlenimine katılıyorum." Zezé
Kalbimde bu kadar etki bırakan bir kitap daha okumamıştım. Zeze hayatım boyunca unutmayacağım bir karakter oldu. Kitabın yarısından fazlasını gözyaşları içerisinde okudum. Müthişti.
ömrümden ömür alan kitaplardan.orta okula giderken okumuştum. kardeşimle aramızda 16yaş var ve geçen yıl ona okuması için aldım (benim okuduğum arkadaşımındı) . insan kendine 30 yaşında aynı üzüntüyü yaşatır mı? şeker portakalını okuyup sevdiyse yaşatır.
çocuk kitabı,yoksul çocuklara yardım etmek zorudnayızı hatırlamaktan başka bir şey öğrenmedim,bir iki yerdede ağladım o kadar.
Her yaştan insanın okuması gereken bir kitap. Etrafınızdaki çocuklara bakış açınız değişecek ve kendinizi onların yerine koyacaksınız. Yürek burkan bir hikaye...
çok tatlı çok okunası bir kitap. 6 yıl önceydi fakat hala o duyguyu hissederim.
Okuduğum en hüzünlü kitap olmasa da çok etkileyici olduğunu itiraf etmek gerek.insanların sahip olduklarını düşünmesini,biraz da şanslı olduğunu hissetmesini sağlayan bir eser.keşke küçükken okumuş olsaydım diyorum :)
ilkokul yıllarında öğretmen tavsiyesiyle okudugum kitaptır. çok begenmiştim ozamanlar şimdi aynı düşünmüyorum.
çocukluğum... ne güzel kitaptır o ...
kitapların dünyasına açılan kapım... Ah Zeze...
Okuğum ilk kitaplardan. Çocukluğumda böyle bir kitapla karşılaşmam gerçekten harika.
Bir kitap en çok dokunan yüreğime, çünkü çocukluğum benim şeker portakalı, en masum yanım, her kelimesinde çocukluğun o saflığını bana hatırlatan kitap. Çok nadir kitap vardır ilk okuduğum güne beni götüren, bu kitabı ilk okuduğum zamanı ise öyle net hatırlıyorum ki, annem evimizin balkonunda elimde şeker portakalı ile beni bulduğunda hıçkıra hıçkıra ağlıyordum. yıllar geçti ve ben bu kitabı yine ve yeniden defalarca okudum ve her defasında yine o balkona gittim ve yine aynı yerlerde hıçkıra hıçkıra ağladım. Okumayan biriyseniz size tek tavsiyem "kesinlikle okuyun", yüreğinize çok iyi gelecek, çocukluğunuzu hatırlayacaksınız, cesaretiniz varsa ağlayacaksınız.
Dili saf ve basit ve belki kitabı bu kadar güzel yapanda bu, bir başkasının en ağdalı kelimelerle düzinelerce uzun paragrafı kullanarak anlatabileceğini yazar tek bir kısa satırla size anlatabiliyor ve sizi orada avucunun içine alıyor. Şimdiden keyifli okumalar.
Chıld with dove kapaklı,Şeker Portakalı..İlk göz ağrım..Zeze elimden tuttu ve kitapların büyülü dünyasına çekti beni..o günden beri okumaktan vazgeçmem..
Hayata dair en içte bir yerlerde.
Var olduğu gibi her şeyiyle hemde.Her haliyle .Yinede hayat güzel
Okunmalı! ^^
Okumaya başladığım roman diyebilirim.11 yaşımda okumuştum pek bir şey hatırlamasam bile, ilk olması benim için çok özel olması anlamına geliyor.
