Tanrı Oku Dedi Yaz Demedi

Hesenê Metê'nin sürgündeki Kürtler ve kendi yaşamından hikayelerinin bir arada toplanıp türkçeye çevrildiği mizahi bir kitap.İroni denen şeyi çok iyi yapıyor. Kitapta geçen kişilerin isimleri ise çok güzel. Kitabın sonundaki hikayede oğul ile annenin telefonda birbirleriyle konuşması ise yürek yakan cinsten. Hangimizin annesi bizimle öyle konuşmadı ki ?
Bu da kitaptan bir paragraf. Okurken defterime not etmiştim.:
"Melayê Cizirî, kendi halkının mağduriyetlerini, yine kendi halkının kayalarına oturarak yazardı ve yazdığı şiirlerini de o kayaların üzerinde yüksek sesle halkına okurdu. Sonra da, şiirlerinin gücüyle kızgın sac gibi ısınan kayalara, kadınlar gelir hamurlarını yapıştırır,ekmek pişirirdi."