Paralel evrenler, dünyayı içinden çıkılmaz bir hapishaneye dönüştürüyor. Bu hapisten kurtulmanın tek yolu ise hatıralar...
Alex, Jenny ve Marco, Çoklu Evren'in sonsuz yollarında kaybolmanın nasıl bir his olduğunu yaşayarak öğrenmiştir. Oysa şimdi, yalnızca hatıralarını görebildikleri, Memoria adlı zihinsel boyutun kapalı kafesinden nasıl çıkacaklarını bilememektedirler. Parçası oldukları uygarlığın sona ermesinden yüzyıllar sonra, yeryüzünde yeni bir çağ başlamıştır ve üç gencin, yüzyıllar sonra bu yeni çağa uyanmalarını sağlayan, geçmişlerinde saklı sırrı keşfetmeleri gerekmektedir. Alex, Jenny ve Marco hatıralarını kullanarak bu sonsuz mahkûmiyetten kurtulmanın bir yolunu bulabilecek midir?
"Zaman ve mekânda yapılan merak uyandırıcı bir yolculuk, bir yapboz ve sınırları olmayan bir aşk hikâyesi… Kısacası, elinizden bırakamayacağınız bir kitap."
-Licia Troisi-
"Büyüleyici bir hikâye; maceranın nasıl biteceğini öğrenmek için bir an önce son sayfaya ulaşmayı arzulayacaksınız…"
-La RepubblIca-
Paralel evrenler, dünyayı içinden çıkılmaz bir hapishaneye dönüştürüyor. Bu hapisten kurtulmanın tek yolu ise hatıralar...
Alex, Jenny ve Marco, Çoklu Evren'in sonsuz yollarında kaybolmanın nasıl bir his olduğunu yaşayarak öğrenmiştir. Oysa ş... tümünü göster
Tanrı unutmuş bizi, yüzümüze bakmıyor. Acı kayıp ilanımızı yazan gazeteler kesekâğıdı. Morg soğuğu gözlerine bakarak; dudağının kenarına değmiş bir öpüşe, bir vedaya ağıttır bu. Karantinada duygularımız, ölsek de dilimizden "seviyorum" çıkmayacak. Çok susarsak dil unutur... Kalp değil.
Tanrı unutmuş bizi, yüzümüze bakmıyor. Acı kayıp ilanımızı yazan gazeteler kesekâğıdı. Morg soğuğu gözlerine bakarak; dudağının kenarına değmiş bir öpüşe, bir vedaya ağıttır bu. Karantinada duygularımız, ölsek de dilimizden "seviyorum" çıkm... tümünü göster
Güzellik, bakmayı bilen gözdedir sevgilim. Artık kendime layık olanı seçebiliyorum sayende. Bir insanın gözlerine bakıp, kalbini görebiliyorum her seferinde. Eskisi gibi değilim. Neden mi senden çok daha öndeyim? Herkesin dünyası kendi gördüğü kadardır sevgilim. Sen önüne bakarken, ben uzakları ezberledim. Sen olup bitenlerle ilgilenirken, ben olmayanın izindeydim.
Çivi çiviyi sökermiş, yalnızlığı kanatan hüzünlü şarkılar, yalnızlığa iyi gelirmiş. İşte ben bu şekilde hayata karşı direndim. Keşke bana akıl vereceğine, aklımı alacak kadar beni sevseydin. Ben, bir çocukluk edip büyüdüm işte! Sen büyümüşsün ama doğmamışsın bile. Ben, senin doğrundum sevgili. Ötekiler gelip geçerdi. Sen doğru olanı değil, geçerli olanı seçtin. Terk etmek kazanan olmaya yeter zannettin.
Bana, bir veba busesi bırakıp gittin; bak şimdi yerini başkaları aldı. Bu aşkın vebası sende, busesi bende kaldı. Seçtiğin yolda sana mutluluklar diliyorum. Unutmak alışmaktır. Unutursun demiyorum… Ama alışacaksın biliyorum.
Güzellik, bakmayı bilen gözdedir sevgilim. Artık kendime layık olanı seçebiliyorum sayende. Bir insanın gözlerine bakıp, kalbini görebiliyorum her seferinde. Eskisi gibi değilim. Neden mi senden çok daha öndeyim? Herkesin dünyası kendi gördüğü kadard... tümünü göster