SenaV

Pek çok insanın hakkında konuştuğum için üzgünüm. Bildiğim tek şey; size anlattığım herkesi biraz özlüyorum. Bizim Stradlater'ı ve Ackley'i bile, sözgelimi. Sanırım o lanet Maurice'i bile özlüyorum. Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra.

Çavdar Tarlasında Çocuklar, Salinger'ın tek romanı. Ergenlik çağının içinde, yetişkin dünyanın düzenine karşı isyankar bir çocuğun, bir Noel öncesi başına gelenler... Bu sürecin bir psikiyatri kliniğinde noktalanışı. Holden Caulfield'in masumiyet arayışının iç burkucu romanı. Belki de Salinger'ın. 1993'te Franny ve Zoey ile Dokuz Öykü adlı kitaplarını yayımladığımız Salinger, 1963'ten buyana yeni bir yapıt yayımlamamasına ve neredeyse efsane haline gelmiş bir gizlilik içinde yaşamasına karşın, dünya edebiyat gündemindeki yerini hep koruyor.

TADIMLIK
Şansım varmış. Birden aklıma bir şey geldi, bunun, oradan defolup gittiğimi iyice anlamama epey faydası oldu. Birdenbire o günü hatırladım; ben, Robert Tichener ve Paul Campbell, hep birlikte idare binasının önünde top koşturuyorduk. İyi çocuklardı, özellikle Tichener. Akşam yemeğine az kalmış ve dışarda hava iyice kararmıştı. Ortalık daha da karardı, artık topu bile zor görebiliyorduk, ama kimse oyunu bırakmak istemiyordu. Sonunda bırakmak zorunda kaldık. Bay Zambesi, şu biyoloji öğretmeni, idare binasının o penceresinden kafasını çıkarmış ve bize yatakhaneye gidip yemek için hazırlanmamızı söylemişti. Ama yine de, böyle saçmalıkları hatırlayarak, her ihtiyacım olduğunda veda duygusunu yaşayabilirdim. En azından çoğu zaman. Ne yaşayacaksam yaşadıktan sonra, tepenin öte yanından aşağıya, bizim Spencer'ın evine doğru koşmaya başladım. Kampüste oturmuyordu. Evi Antony Wayne Caddesindeydi. Ana kapıya kadar tüm yolu koşarak geçtim, sonra soluklanmak için bir saniye durdum. Şişip kalırım böyle, doğrusunu isterseniz: Her şeyden önce, çok sigara içiyorum; yani içiyordum. İçirtmiyorlar artık. Dahası, geçen yıl tam on altı buçuk santim birden boy attım. Tüberküloz filan kapmamın ve tüm bu lanet çekap zımbırtıları için buraya gelmemin nedeni de o zaten. Aslında oldukça sağlıklıyımdır.

Pek çok insanın hakkında konuştuğum için üzgünüm. Bildiğim tek şey; size anlattığım herkesi biraz özlüyorum. Bizim Stradlater'ı ve Ackley'i bile, sözgelimi. Sanırım o lanet Maurice'i bile özlüyorum. Sakın kimseye bir şey anlatmayın. He... tümünü göster

Türk Edebiyatı'nın kült halini almış eserlerinden biri olan Kürk Mantolu Madonna ile ilgili eğlenceli bir quiz.

Türk Edebiyatı'nın kült halini almış eserlerinden biri olan Kürk Mantolu Madonna ile ilgili eğlenceli bir quiz.

Charles Baudelaire (1821-1867); 1857'de yayımlanan Kötülük Çiçekleri'nin yanısıra, Avrupa'ya tanıttığı Poe çevirileri ve eleştirel yazılarıyla da 19. yüzyılda edebiyatı yenileyen en önemli modern ustalardan biridir. Baudelaire'in 1862'de tamamladığı ancak ölümünden iki yıl sonra yayımlanan Paris Sıkıntısı ise, yaklaşık 150 yıldır, düzyazı şiirin dünya edebiyatındaki anıt yapıtlarından biri sayılmaktadır.

Tahsin Yücel (1933); Dergilerde ilk ürünlerinin yayımlandığı 1950'den günümüze, edebiyatımızın son elli yılına damga vuran en önemli ustalarındandır. Gerek öykü ve roman, gerekse deneme ve eleştirel çalışmalarıyla ufuk açan bu önemli yazarın Balzac'tan Flaubert'e, Gide'den Camus'ye çeviri edebiyatımıza katkılarıysa, 80 kitabı aşmaktadır.

Charles Baudelaire (1821-1867); 1857'de yayımlanan Kötülük Çiçekleri'nin yanısıra, Avrupa'ya tanıttığı Poe çevirileri ve eleştirel yazılarıyla da 19. yüzyılda edebiyatı yenileyen en önemli modern ustalardan biridir. Baudelaire'in ... tümünü göster

Bazen düşünüyorum, öyle biri var mıydı? Yoksa biz küçükken tahtakurularımızı temizleyen, ispirtolu ocakta birbirinden nefis yemekler pişiren bir başkası mıydı?Bazen gece olmasını, Frankfurttaki odama annemin gelmesini bekliyorum.Öyle sanıyorum ki, geceleri annem ruhunu bana gönderiyor ya da hep yanımda da, görünebilmek için ortalığın kararmasını bekliyor. Işığı söndürüp televizyonu da kapadıktan sonra ben... Ekranın ortasına yerleşiyor. Ak tülbentiyle başı sarılı... Hastanedeki o umut bekleyen masumluğuyla, yirmi dokuz yıllık ayrılığımızın kederini yok edercesine, gözleyip duruyor koca kızını. İsteğince... Sabah ışıyıncaya kadar... Ne zaman dönüp baksam karşımda o yüz. Sesimi çıkarmıyorum... Hatta başamı yorganın altına saklamıyorum ki hasretini dindirsin. Çünkü onca zaman, hep kızmıştım ilgisine. Beni bulamayacağı yerlere kaçmıştım...

Bazen düşünüyorum, öyle biri var mıydı? Yoksa biz küçükken tahtakurularımızı temizleyen, ispirtolu ocakta birbirinden nefis yemekler pişiren bir başkası mıydı?Bazen gece olmasını, Frankfurttaki odama annemin gelmesini bekliyorum.Öyle sanıyorum ki, ge... tümünü göster

Hep ölüm haberleri. Oysa ben yaşamak istiyorum. Başkalarının da yaşamasını. Ülkemde, kentimde mutlu olmayı...Bütün gece korkudan uyuyamadım. Ölüm korkusu sardı benliğimi... Yine de ekrana bakmaktan, haberleri izlemekten kendimi bir türlü alamıyorum...Yıkıntıların altından hâlâ canlı çıkarmaya uğraşıyorlardı... Bu sahnelerden birini ömrümce unutmayacağımı biliyorum. Betonların üstünden biri, bulduğu ufacık bir delikten aşağıya seslendi...Kim var?Bir çocuk sesi yanıt verdi. Tertemiz. Acılardan uzakmışcasına...Annen nerede?O uyuyor...Bırak onu uyusun yavrum. Sen gel, gazoz alacağız...Çocuğu çıkardılar sanırım. Daha fazla bakamadım... Hıçkırıklarımı tutmam olası mıydı...Haydi bilimci amcalar. Daha çok yorulun. Depremi felaket haline gelmeden önlemeye çalışın. Hiç değilse gününden önce öğrenmeyi, insanları uyarmayı becerin. Sizden bunu beklemek biz çocukların hakkıdır. Çünkü yaşama hakkımızı kullanmak istiyoruz. Bilimde sizi geçmeyi de...

Hep ölüm haberleri. Oysa ben yaşamak istiyorum. Başkalarının da yaşamasını. Ülkemde, kentimde mutlu olmayı...Bütün gece korkudan uyuyamadım. Ölüm korkusu sardı benliğimi... Yine de ekrana bakmaktan, haberleri izlemekten kendimi bir türlü alamıyorum..... tümünü göster