ebruuysal

Celile bugün kalbini dolduran, bugün kalbini doldurup taşan bu bunaltıcı duyguları hissetmeye ne zaman başlamıştı? Bunu hiç bilmiyordu! Bu, tabii uyanık bir insanın uyumaya ne zaman başladığını anlamayışı gibi bir şeydi; onun kendisine yabancı bir insanken birdenbire kalbine ıstırap ve sevinç veren bir mevcut oluverişini hangi zaman ve hangi dakika hudutluyordu.Nasıl bir çocuk ateşe doğru hiç korkmadan ilerlerse Celile de hayatını yakacak ateşe, Muhsinin aşkına doğru, ateşin ne olduğunu bilmeyen bir çocuk cehaletiyle atılır. Suat Derviş)

Celile bugün kalbini dolduran, bugün kalbini doldurup taşan bu bunaltıcı duyguları hissetmeye ne zaman başlamıştı? Bunu hiç bilmiyordu! Bu, tabii uyanık bir insanın uyumaya ne zaman başladığını anlamayışı gibi bir şeydi; onun kendisine yabancı bir in... tümünü göster

Ağlıyor musun Şadan? Annem endişe ile soruyor...Hayır anneciğim, ağlamıyorum! Elimdeki gazeteyi gözlerime kadar kaldırıyor ve kirpiklerimden süzülen yaşları saklıyorum. Anne, bu ev ne kadar karanlık!Ya içindeki insanlar da ne sıkıcı! Hasan?..Dargın bir nazarla dayızâdeme bakıyorum. Odanın en boş bir köşesindeki yazıhanesinin üzerine eğilmiş, düşünüyor. Gölgeler içinde kalan zavallı sakat vücudunu fark edemiyorum bile... Sadece loşlukta, iki fosfor nokta gibi parıldayan gözlerini görüyorum.

Ağlıyor musun Şadan? Annem endişe ile soruyor...Hayır anneciğim, ağlamıyorum! Elimdeki gazeteyi gözlerime kadar kaldırıyor ve kirpiklerimden süzülen yaşları saklıyorum. Anne, bu ev ne kadar karanlık!Ya içindeki insanlar da ne sıkıcı! Hasan?..Dargın b... tümünü göster

Alev dalgaları yanaklarına çarparken dudakların onun elinden çektiği andan beri Cevriye konuşamıyordu. Gözleri iri iri açılmış, benzi umulmaz derecede sarı, solgun, dudakları hafif aralık ona bakıyordu. Eğer konuşacak olsa ilk sözü; Beni kollarının arasına al, Allahın için, dinin için, kitabın için sev beni... Beni sev... yalvarışları olacaktı. Galatının en namlı orospusu olan Fosforlu Cevriyenin gönlüne, kim olduğunu, polisten neden kaçtığını, geceleri kayıkla neler taşıdığını, hatta adının ne olduğu bilmediği bir adamın kara sevdası düşer...

Alev dalgaları yanaklarına çarparken dudakların onun elinden çektiği andan beri Cevriye konuşamıyordu. Gözleri iri iri açılmış, benzi umulmaz derecede sarı, solgun, dudakları hafif aralık ona bakıyordu. Eğer konuşacak olsa ilk sözü; Beni kollarının ... tümünü göster