emrekancan

Tümüyle yaklaşıyorum bir ozana.Ataol Behramoğluna, şiirini yokluyorum, şiirinin vuruşunun damarını yakalıyorum: Akan taze bir içtenlik kanı! Soruyor sevgilisine: ‘Darağacından Notları okudun mu.? (Ceyhun Atıf Kansu, Varlık, Ocak 1977)Coşku, heyecan, dünya ve toplum karşısında ilgi ve merak, daha iyiye, daha güzele duyulan özlem, dünyayı hemen değiştirme isteği ve dünyanın değiştirilebilir olduğundan, değiştirileceğinden hiç kuşku duymayan bir sabırsızlık... Şiirin (Bir Gün Mutlaka) yazılmasından üç yıl sonra 1968 Mayısında Sorbonne Üniversitesinin ve Parisin tüm duvarlarına yazılan sloganlarda ifadesini bulan: Pragdan Saygona, Amerikan kampuslarından Paris fabrikalarına dünyanın dört bir yanında solunan hava... Devrim, değişim ve özgürlük havası. Behramoğlunun şiiri hiçbir ustalık taslamadan, ama büyük bir ustalıkla bu havayı yaşatıyor okuyucuya. Hem dönemini yansıttığı, hem iyi bir şiir olduğu için de büyük şiir katına çıkıyor. (Roni Margulies, Adam Sanat)(....) Bu karmaşık durumun belirtilmesi amacıyla ‘bilinç akımına yaklaşan ve şiirimiz için ‘yenilik olan bir teknik kullanır. (Asım Bezirci, On Şair - On Şiir, 1971

Tümüyle yaklaşıyorum bir ozana.Ataol Behramoğluna, şiirini yokluyorum, şiirinin vuruşunun damarını yakalıyorum: Akan taze bir içtenlik kanı! Soruyor sevgilisine: ‘Darağacından Notları okudun mu.? (Ceyhun Atıf Kansu, Varlık, Ocak 1977)Coşku, heye... tümünü göster

Çünkü ömür dediğimiz şey hayata sunulmuş bir armağandır Ve hayat sunulmuş bir armağandır insana Ataol Behramoğlunun yapıtlarının yirminci yüzyıl Türk şiirinin en verimli damarlarından birinin içinde, tam da Nazım Hikmetin şiirlerinde görkemli bir biçimde gerçekleşen şiir damarlarından birinin içinde bulunduğunu sanıyorum. (...) Ataol Behramoğlunun şiirlerinde duyduğumuz, insandan insana geçici, cömertçe söylenmiş, yapmacıksız sözlerdir. (...) Bu ozandan duyduğumuz sesler, biçimlerinde oldukları kadar duygusal gerçekliklerinde de titizlikle söylenmiş sözlerdir. Jean Baptiste Para, G.Pompidou (Kültür Merkezinde okunan konuşmadan, Paris, 5 Mayıs 1983)

Çünkü ömür dediğimiz şey hayata sunulmuş bir armağandır Ve hayat sunulmuş bir armağandır insana Ataol Behramoğlunun yapıtlarının yirminci yüzyıl Türk şiirinin en verimli damarlarından birinin içinde, tam da Nazım Hikmetin şiirlerinde görkemli bir biç... tümünü göster

Ne demeli?..Nasıl anlatmalı?..Ne yazmalı bu dar ve parlak yüzeye?..Sıradan bir yalnızlık benimkisi...Kiminkinden farkı var?..Kelimelerden cümle kurma yeteneğim,benim yalnızlığımı sadece belgelenmiş bir anı yapar...Herkesinki gibi bir yalnızlık bu...Yangın yerinde hareket edememek gibi...Hiçbir teselliye boyun eğmeyen...Laftan, sözden anlamayan bir yalnızlık bu da...Asi... Onurlu... Ümitsiz...Hiç kimseninkinden farkı yok...Sabah ezanından hemen sonra...Durduk yere arabanın camını açıp...İstanbulun tam ortasında, sesim kısılasıya geceye Onu bağırmak...Seni seviyorumu öfkeye dönüştürmek...Bu koca kente Onu haykırmak...Dudaklarımın önce titremesi...Sonra gözlerimin dolması...En fazla ağlamak ıslak caddelere...Elimin ayağıma dolaşması...Salaklaşmak...Farklı mı yapar benim yalnızlığımı?...Duysaydı... Belki...Duymadı... Duyulmadı...Diğer yalnızlıklar gibi benimkisi de...Duyulmayan... Görülmeyen... Bilinmeyen... Umursanmayan...Sıradan bir yalnızlık...Bir adım yaklaştıkça, bir kadın daha uzaklaşan...Bir kadın uzaklaştıkça, bir adam daha küçülen yalnızlık bu da...

Ne demeli?..Nasıl anlatmalı?..Ne yazmalı bu dar ve parlak yüzeye?..Sıradan bir yalnızlık benimkisi...Kiminkinden farkı var?..Kelimelerden cümle kurma yeteneğim,benim yalnızlığımı sadece belgelenmiş bir anı yapar...Herkesinki gibi bir yalnızlık bu...Y... tümünü göster