freebird55

Bu kitap sıradan bir romandan ziyade binlerce insanın yaşamından damıtılmış başka bir hayat gibi. Savaş atmosferini bu kadar çok yönlü ve topyekün ele alabilen başka bir roman okumadım. Nazilerin insanları gaz odasına gönderdikleri bölüm, romanın duygu yoğunluğu açısından zirve yaptığı yerdi benim için, bir kez daha "ne çok acı var" dedirtti. Kitabın bunun kadar değerli bir niteliği daha var, totaliter rejimin insan özgürlüğüne ve dolayısıyla insan onuruna ne kadar zararlı olduğunu adeta yaşatarak anlatabilmesi. Edebi yetkinlik konusunda bir Tolstoy ustalığı yok, özellikle başlarda karakterlerin çok olması ve farklı yerlerde hikayelerin anlatılmaya başlanması nedeniyle zorlanmalar oldu ancak üç cilt olmasına rağmen sonuna doğru bitmesini istemedim, -burdan sonra spoiler olabilir- mert bir adam olan novikov'un aşk acısından ve politikacıların hainliklerinden kurtulup hayatına devam ettiğini, yine bir yönden dürüst bir adam olan krımov'un atılan iftiralardan ve çalışma kamplarından kurtulduğunu görmeyi isterdim. Ama ştrum'un inanmadığı halde mektuba imza atarak yaptığı hataya karşın kendine ders çıkarması, gelecekten yana umutlu olduğunu görmem, belki de romanın en çok benimsediğim ve cephede sürekli karısından ve çocuğundan mektup bekleyen beryozkin'in romanın son sayfalarında adı verilmeden eve dönen asker olduğunu anlamam da onca acıya rağmen mutlu etti. Bunlar eninde sonunda roman kahramanı, fakat gerçek her zaman kurgudan tuhaftır sözüne atfen, aynı zamanda bunlar aynı zamanda, yaşamış insanlardan birer parça olduğundan roman bittiğinde boğazım düğümlendi, ki bana göre iyi roman bittiğinde okuyucunun boğazında bir yumruk bırakan romandır.

Bu kitap sıradan bir romandan ziyade binlerce insanın yaşamından damıtılmış başka bir hayat gibi. Savaş atmosferini bu kadar çok yönlü ve topyekün ele alabilen başka bir roman okumadım. Nazilerin insanları gaz odasına gönderdikleri bölüm, romanın duy... tümünü göster

tam olarak tasavvufla ilgili bir roman değil aslında, daha çok seküler bir yaşam tarzına sahip, kariyerinde tıkanıklık yaşayan bi ressam olan ana karakterin bir tasavvuf tarikatından aldığı duvara hat boyama işini yaparken yaşadığı duygular, etrafındaki kişilerle temaslarını anlatıyor. bu haliyle tasavvuf tarikatı ve ona dahil olan karakterler pek romana etki edememiş, biraz daha derinlikli işlenebilirdi bence, ama güzel bir romandı, yazarın diğer kitaplarını da merak ettim.

tam olarak tasavvufla ilgili bir roman değil aslında, daha çok seküler bir yaşam tarzına sahip, kariyerinde tıkanıklık yaşayan bi ressam olan ana karakterin bir tasavvuf tarikatından aldığı duvara hat boyama işini yaparken yaşadığı duygular, etrafınd... tümünü göster

karakterleri, kurgusu ve güçlü anlatımıyla büyük bir roman. çok hızlı okunmasa da roman okumanın keyfini ve güzelliğini fazlasıyla veren 600 sayfalık bir hikaye. jonathan franzen okumak tolstoy okumak gibi. bugünü tolstoy'dan okumak gibi.

karakterleri, kurgusu ve güçlü anlatımıyla büyük bir roman. çok hızlı okunmasa da roman okumanın keyfini ve güzelliğini fazlasıyla veren 600 sayfalık bir hikaye. jonathan franzen okumak tolstoy okumak gibi. bugünü tolstoy'dan okumak gibi.

ağır bir kitap, fakat ağırlığının bir kısmının da çeviriden kaynaklandığını düşünüyorum malesef. ayrıca akademik yönü ağır basıyor bence, pratiğe dair pek bir derdi yok. bu nedenle hukuk, sosyoloji gibi alanlarda akademik çalışma yapmayan birine önermem.

ağır bir kitap, fakat ağırlığının bir kısmının da çeviriden kaynaklandığını düşünüyorum malesef. ayrıca akademik yönü ağır basıyor bence, pratiğe dair pek bir derdi yok. bu nedenle hukuk, sosyoloji gibi alanlarda akademik çalışma yapmayan birine öner... tümünü göster

benim için fazla deneysel bir kitaptı, averaj okuyuculara hitap etmiyor, nasıl başladıysa öyle gidiyor, okumayı düşünenlere tavsiyem almadan önce en az birkaç sayfasını karıştımaları...

benim için fazla deneysel bir kitaptı, averaj okuyuculara hitap etmiyor, nasıl başladıysa öyle gidiyor, okumayı düşünenlere tavsiyem almadan önce en az birkaç sayfasını karıştımaları...