Algının son kapısına sırtını verip, okuyarak uyanan okur.

Kitap kurdu, yeşil rengini çok seven biriyim :)

Herkes gibi herkesten farklı olduğunu düşünen öylesine biriyim... Uyudukça uyuyasım okudukça okuyasım geliyor...

Kitaplar hakkında birtakım atıp tutmalar...

Ormanda yolunu yitirmiş çocuklar gibi terk edilmişlik içerisindeyiz. Önümde durup bana baktığında, ne sen benim içimdeki acıları anlayabiliyorsun ne de ben seninkileri ve senin önünde kendimi yere atsam, ağlasam ve anlatsam bile, biri sana cehennemi sıcak ve korkunçtur diye anlattığında cehennem hakkında ne bilebilirsen, benim hakkımda da ancak o kadarını bilebilirsin.

hayal gücünden yoksun, sığ, hoşgörüsüz. başına buyruk tezler, içi boş laflar, dağınık ideolojiler, kalıplaşmış sistemler. beni gerçekten korkutan böyle şeyler işte.MURAKAMİ