Dün gece sıcaktan bunalıp balkonda devam ettim Barış Bıçakçı'nın Bir Süre Yere Paralel gittikten sonra kitabını okumaya. '' Ve ben bir adım atarak korkuluğa yaklaşacağım, saçlarımı balkondan aşağı sarkıtacağım, kendimi boşluğa bırakacağım. yolda karşıma iyi niyetli biri çıkacak ve soracak olursa, aşağıdaki insanları gösterip, bir süre yere paralel gittikten sonra onlara anlamayacakları şeyler anlattım, diyeceğim. öyle olsun.'' Kısmını okurken balkon demirliklerine tutunduğumu farkettim. İstemsizce Başak'ın intiharını okurken balkon demirlerine ulaşabildiğim yere kadar tutunup, bırakıp, kitaba tutunup, demirliklerin biraz daha üst kısımlarına dokunmaya çalıştığımı farkettim. Bir de Şimdi bu duvar yazısını görünce ; '' Balkon demirliklerine tutunmak yetiyor mu ? '' diye düşünmedim değil. O kadar cesur değilim Başak, o kadar cesaretli değilim Barış Bıçakçı...