Kitap; dil bakımından yoğun ve akıcıydı. Kitabi elimden bırakamadım. Kitabin en sinir bozucu karakteri meryemdi. Olaylar karşısındaki sukuneti ve kabullenişi beni sinir etti!! Ne aci tesaduf ki kitabı okuduğum dönem Kadın cinayetlerinin ve kadın düşmanlığının tavan yaptığı Oğlancılığın ve sübyancılığın hortladığı bir dönem... Biz bu dönemin yasandigi ve giderek çekilmez bir hale getirilen bir ülkede yaşıyoruz...

Serinin en hareketli ve hop oturup hop kaldiran, her sayfasi heyecan olan kitabi...

Serinin en derin ve en durgun kitabı. Diğer iki kitaptan çok farklı ve daha renkli. Kahramanımız ince memed 200'lu sayfalara kadar yok. Serinin bu kitabında ağalar ve koyluler daha çok ön plana çıkarılmış, ince memed ikinci plana atılmış gibi geldi bana. Ben seriye ara vermedim. Okurken hiç sıkılmadım. Hürü ana ve seyran beni çok duygulandırdı. Serinin bu kitabında hiç tartışmasız eğlenceli karakteri murtaza ağaydı. Çiçekli mahmut ağa hakkında fazla bir şey yoktu.

Serinin en hareketli ve sinir bozucu kitabi. 😨😱ilk kitapta az da olsa bahsedilen koca osman ve kamer ana,vayvay koyluleri kitaba renk katmis. 😃 Ali safa ve arif saim kitabin sinir bozucu karakterleri. 🙅🙅 Atamin 'efendi' yaptigi koyluye 'milli mucadele kahramani' beylerin ciftlik kurma ve toprak ugruna koyluye zulmetmesi beni isyan ettirdi! 😭😖 İnce memedlle seyranin aski cok guzeldi. 😘💏💑 Kitabin sonunda ince memed, ali safayi ve kel hamzayi oldururken piskopatca zevk aldim. 👿😈

ince memed'in dağa çıkmayı özendirdiğini duydum ve kitabı okuyan birisi olarak çok üzüldüm. kahramanımız dağa çıktı, ama devlete isyan etmek için değil. onun isyanı köylünün kanını iliğini kurutan,köylüsüne zulmeden,köylüsünün toprağını elinden zorla alan ağalaraydı. kitapta halkın yanında olmayan,ağaların yanında olan ve ağalarla bir olup halka zulmeden asker,kaymakam beni sinir etti. köylüsünü korkutmak ve topraklarını zorla elinden almak için eşkiyalarla iş birliği yapan ali safa beyi görürüz. ben bunu, bu günümüzde 'teröre yardım ve yataklık' eden ağalara ve belediye başkanlarına benzettim. yazar sanki günümüzü görmüş. başımızdakilerin kendilerinden olanlara bir şey yapmadığı, kendilerinden olmayanları susturmaya çalıştığı bir açık cezaevine dönüştürülmüş ülkede yaşıyoruz. evet bu hikaye bir başkaldırış hikayesi. ama devlete değil, ağalık sistemnee.

yaşar kemal hakkında yazılmış bir güzelleme... zülfü livaneli yaşar kemalle olan dostluğunu çok güzel anlatmış. mesela ben yaşar kemal'in Atatürk'ü sevdiğini, bölünmeye karşı olduğunu,barıştan yana olduğunu, mitterand'la dost olduğunu,nobel'e aday olduğunu, bir sürü ödüle sahip bir yazar olduğunu bilmiyordum. bu kitapla öğrenmiş oldum ve yaşar kemal'in ince memed'ini merak etmeye başladım.. yaşar kemal gerçekten de nobeli hakeden bir yazar... orhan pamuk'tan eksiği yok hatta fazlası var diye düşünüyorum... yaşar kemal'in; fırat suyu kan akıyor baksana, karıncanın su içtiği, tek kanatlı kuş, çakırcalı efe, yılanı öldürseler adlı eserlerini okudum.. bir ada hikayesinin devamı sıktığı için seriyi tamamlayamadım. incelememi zülfü livaneli'nin şu sözüyle tamamlamak isterim... işte söz sanatının gücü. boşuna kuran "oku!" emriyle, incil "önce söz vardı!" cümleleriyle başlamıyor. önce söz vardı, sonra da söz olacak.

aylak adam'ı okuyup, anayurt otelini okumamak olmazdı... daha ilk sayfalarda zebercet efendiden etkilenmiştim.. ama sonradan kitaptan iğrendim.. posmodern edebiyat seven birisi olarak hayal kırıklığına uğradım... belki yusuf atılgan'a ara vermeliydim, belki zamansız başladım kitaba. belki beynim doldu.. belki romanlarda 'cinsellik'ten hoşlanmadığım için iğrendim kitaptan.. aylak adam muhteşemdi.. ona toz kondurmam ve kondurtmam! ama anayurt oteli tam bir fiyasko!! zaman kaybı klasiklerden diyorum başka bir şey demiyorum...