Alper Canıgüz'ün kendine has tarzı, absürt mizah anlayışı var.buna rağmen kitaplarında kullandığı dilin basitliği büyük bir eksiklikti.bu kitabında sonunda dilini edebi seviyeye taşımış.belki hala eksiklikleri ama önemli olan kedini geliştirmeye devam ediyor oluşu. kitabı yorumlayacak olursam sadece bir olayın sonuç kısmının başka türlü kurgulanmış olmasını isterdim.bunun dışında daha ilk sayfadan bağlanıyorsunuz kitaba ve elinizden bırakmak istemiyorsunuz.

kitap daha ilk sayfasından çok övülen "Tarık Tufan bu muymuş?" dedirtti bana.sürekli kelime oyunlarının, üstelik sığ bir şekilde, yapıldığı kitapları sevemedim gitti.Kahraman Tazeoğlu'da çok yapar bunu.üstelik bu tarz yazıların, kitapların alıcısı ve seveni hayli fazla.ama yok ben almayayım.

sadece anılarını anlatsaymış keşke bu kitapta.en çok o kısımları okurken zevk aldım.

diziyi izlemeden önce okusaydım sanırım çok fazla severdim.okurken çoğu zaman dean'in mimiklerini yakalayamadım.hem okuyup hem yönetmeni kendin olduğun bir film çekmek zormuş ya da ben kötü bir yönetmenim.yine de supernatural sevenlerin keyif alarak okuyacağı bir kitap