Beşer bir “imek”tir var olmak veya bulunmaktır. Oysa insan bir “olmak”tır. Diyerek beşer ile insanı tanımlayıp, Nıetzsche’nin kırbaçlanan bir at ve sahibine karşı davranışıyla örneklendirip düşünceleriyle zenginleştirilmiş,küçük ama zengin bir kitap. “insan bilinçli,seçen ve yaratan bir varlıktır.”

Bir çocuk dilinden elbette kirlenmiş kelimeler düşmemeliydi, çocuktu,saftı,temizdi. Ve 80’lerin Afganistan’ında savaş ancak Zarifoğlu2nun dil ve üslubuyla bu kadar zarif anlatılabilirdi. Savaş Ritimleri adlı bölüm her ne kadar roman olarak adlandırılsa da daha çok hikaye, zaman , olay ve mekan örgüsünün darlığı nedeniyle daha çok bir öykü olarak değerlendirilmesi gerekmektedir. Kitapta bir diğer roman olarak başlanılmış ancak yazarın tamamlama fırsatı bulamadığı “Anne” yazıldığı ve bize sunulduğu kadarıyla tamamlanabilseydi müthiş bir psikolojik roman olacağının izlenimlerini vermekte. Daha önce bu tür tamamlanamamış ancak daha sonraları editörler tarafından tamamlanmış olması adına noktalanıp harap edilen eserlere rağmen burada bu hikayede yazarın kaldığı yerde kalmış olmak okuyucuya ilerisi için kendi romanını yazma, okuma fırsatı tanımış. dileyen okuyucu,yola çıkılmış bu hikayede anne ve oğlunu hastane odasından alıp yola birlikte devam edebilir ya da odaya bir refakatçi koltuğu daha koyup anneyle oğlu konuşturabilir.