Çok yalın bir üslupla çok derin tespitlerin aktarıldığı kitap. Düşünmeden yaşamayı eleştiriyor. Ayrıca, baş karakterin (C.) sorunlarını alkolle bastırmaya çalışırken kendine kızması ve ağaç dalına benzetip özendiği yaşam tarzı bana Nietzsche'yi anımsattı.

http://www.uludagsozluk.com/e/18087550/ alıntı: "Bu kadar iyi yorumun ardından radyo programlarını tez elden dinleyeceğim adam. Bunun yanında arkadaş mümkünse yazı yazmasın, iyi bir sohbet arkadaşı olabilir ama aynı biçimde kitap yazılmaz; yazılır tabii, ama insanların değerli vakitlerini çalmaktan öteye gitmeyecek bir kitap yazılır (bkz: hayat felsefesi). Kitabın sayfalarını sabırla çevirdiğim süreçte tek söylediğim "...e hadi nerede?" oldu. Yazılan yazı, okumaya değer satırlar nerede? Ayrıca editörden mi yoksa yazardan mı kaynaklı bilmediğim bağlaç olan "de"lerin tamamının bir önceki kelimeye bitişik yazılması, ismin bulunma hàliymiş edasıyla sunulması beni çileden çıkardı. "ki" meselesine girmiyorum, "şey" sözcüğünü acıyla anıyorum. Bilerek mi yapmış diye düşünmedim değil, olur ya altından bir sürpriz çıkar... şaşırırız!? "