Rincewind en sevdiğim Diskdünya karakterlerinden biri. Bu kitapta da yine düşünce biçimi, mizahi karamsarlığı çok eğlenceliydi. Serinin diğer kitaplarına nazaran kısa olması dolayısıyla biraz çerezlik ama oldukça da doyurucu tabi. :)

Neil Gaiman'ın üslubu her zamanki gibi çok tatlıydı. Yetişkinlere yönelik oldukça canlı ve harika bir masal bu kitap. Masalların en sevdiğim kısmı önemsiz gibi görünen ormandaki farenin bile sonunda çok önemli bir rolünün olduğunun ortaya çıkması sanırım. Gaiman da bunu çok iyi başarmış ve açık hiçbir nokta kalmayacak şekilde bağlamış olayları.

Krallık sistemini geri getirmeye kararlı işgüzarın biri bir topluluk kuruyor. Amacı bir ejderha çağırmak, şehirde terör estirmek ve doğru zamanda parlak bir kılıç ve doğum iziyle genç bir adama ejderhayı yok ettirerek onu kral yapmak. Tabi kendisi de sağ kolu olacak. Hani planı da güzel işliyor. Bir yere kadar… Bir ejderhayı kontrol altında tutmak kibirli beyinlerin düşündüğü kadar kolay değildir. Diskdünya serisi ejderhasız olmazdı ve bu kitapta harika bir serüven yaşatıyor Pratchett okuyucusuna.

İnsanı düşünmeye, etrafına bakmaya ve gerçekten görmeye iten bir kitap. Arz, Hain, Urras ve Anneres; dört ayrı dünya, dört ayrı toplum, yaşam biçimi. Uzay, farklı dünyalar teması çok hoşuma gidiyor ve yazar da çok güzel işlemiş doğrusu. Bu kitap bana çok boyutlu düşünmeyi, iyi ve kötünün milyon tane farklı yorumu olabileceği gerçeğini gösterdi. LeGuin'in kalemi zaten o kadar güçlü ve akıcı, karakterler -özellikle Shevek- o kadar aşık olunası ki kitabı elimden bırakmak bile istemedim. Fiziğe ilgi duyanların da ayrıca zevkle okuyabileceği bir eser çünkü baş karakter bir fizikçi ve olaylar bunun çevresinde gelişiyor. Şiddetle tavsiye olunur,insanın hayatı boyunca birkaç kere okuması gereken bir kitap. :)

Vasat bile övgü kelimesi gibi kalır bu kitaba. Hayatında kitap okumamış bir ergenin elinden çıkmış sanki. Neredeyse kitabın sonuna ulaştım ama nasıl dayandım bilmiyorum. O son elli sayfayı okuyabilecek miyim o da muamma.

Hayatımın kitabı diyebileceğim romanlardan biri oldu. 1984 yılının 1Q84 yılına dönmesiyle garip, birbirine dolanmış ve açılması mümkün değilmiş gibi görünen bir düğümler silsilesi kurmuş yazar. 1Q84 yılında1984 yılında olmayan bazı olaylar olmuş, Little People var ve havadan pupa yapıyorlar, gökte -herkes göremese de- iki tane ay var. Biri bizim bildiğimiz ay diğeri ise onun hemen yanında daha küçük yeşil bir ay. Ben bu kitabın yazarı olsam beynim patlardı, cidden Murakami nasıl çözmüş bilemiyorum ve hayranlık duymadan edemiyorum. Karakterler şahane ama özellikle Tamaru favorim oldu. Yan karakterlerden biri olmasına rağmen benim için yıldızdı, umarım yazar da sevmiştir de ona ithafen bir roman yazar. Kesinle zaman ayırılıp okunması gereken bir kitap, uzunluğu gözünüzü korkutmasın çok hızlı ilerliyor ve akıcı. Ayrıntılı yorum okumak isterseniz: http://subirikintisiblog.blogspot.com/2013/08/1q84-haruki-murakami.html

Anne Rice'ın dili tartışılmaz güzel ve kitap çok sürükleyici. Yalnızca Pandora pek de sevdiğim bir karakter olmamıştı, çok histerik ve sorunluydu bence. Ama ona rağmen soluksuz okumuştum kitabı. :)