koklamayla başlamak onu "yeme", "yutma" ihtimalini seçeneklerin arasına zorunlu olarak sokuyor demek ki? İyi bir başlangıç; içgüdüsel, estetik, adaletli... Geriye dönüp baktığımızda herhangibir ilişkiye koklamadan bir başlangııç yapmaksa çok yaygın bir tutum, davranış olduğu bir gerçek bana göre de... koklamadan yemeye başlamanın hazin finali ise insanın şimdiye dek ne çok miktarda dışkı yediğini sonradan anlamak durumunda kalmasıdır herhalde...

Dili üzerine söylenecekler belli; Osmanlıca ağırlıklı, bilgi yüklü, "okuru merak ettirme" özellikleriyle yüklü.. "Güzel", "zor", "karışık" denebilecek özellikler, bunlara laf edemem, edebi olduğu ortada. Önemli mi bilmem, ama söyleyeklerini başında söyleseydi, kitabı nasıl olurdu? diye de aklıma geldi.

"Ben bir başkasıdır..." çok güzel söylemiş.