Alper Kamu kitabın henüz ilk sayfasında “beş yaş insanın en olgun çağıdır; sonra çürüme başlar” diye girer cümleye ve yine ilk sayfada şöyle devam eder “zaman acımasızdı ve ben hızla yaşlanıyordum.” Beş yaşındaki birine göre büyük laflar olduğunu düşünebilirsiniz ama daha bunlar ne ki. Kitabın sonuna kadar Alper’in türlü haylazlıklarına, insanlar üzerindeki psikolojik analizlerine, kazanma hırsına ve kendi adaletini sağlamaya yönelik önüne geçemediği isteklerine tanıklık ediyorsunuz. Alper klasik müzik dinleyen, Nietzsche, Dostoyevski, Marx gibi nice yazarların kitaplarını hatmetmiş, her lafa verecek cevabı olan fakat konuşmadan önce her hareketini hassas terazi kullanan kuyumcu özeniyle tartan, her hamlesi, her tespitiyle hayatın sırrına erdiğini düşündüren dış görünüş itibariyle akranlarından hiçbir farkı olmayan bir çocuk... Devamı için: http://techo35.tumblr.com/post/51620184965/kitap-ogullar-ve-rencide-ruhlar-alper-can-guz

Profesör Langdon'ın maceraları tam gaz devam ediyor. İtalya'da başlayan serüven soluğunuzu kesecek bir akıcılıkta tertip edilmiş ve okurken hikaye önünüzde yaşanıyormuşcasına bir hisse kapılıyorsunuz. O muhteşem sanat eseri tasvirleri ve mekan anlatımları bulunduğunuz ortamdan soyutlanarak müze gezisi yapıyormuşsunuz gibi bir his yaratıyor. Özellikle kitabın İstanbul'da geçen bölümleri epeyce süslenmiş. Dante'nin cehennemini bir de Brown'dan okumak inanılmaz keyifli, mutlaka okunmalı.. Şunu da belirmeden geçmek istemiyorum; Kitapta kötü tarafın savunduğu fikir aslında o kadar ikna edici ki finale kadar iyi ve kötü taraflar arasında sürekli gidip geliyorsunuz. Ayrıca kitapta epey yaratıcı fikirler de mevcut. Keyifli okumalar..

Alper Canıgüz uzun zamandır okumak istediğim yazarlardan biriydi ve tanışmamız tatlı rüyalar kitabı ile oldu. Şimdi diğer kitaplarını okumak için sabırsızlıkla bekliyorum. Tatlı rüyalar, okurken gerçekle hayal arasındaki ince çizgide yürüdüğünüzü size her an hissettiren bir kitap. İlk sayfasından itibaren o kadar sürükleyici, aksiyonu bol, türlü delilikler içeren gerçeküstü bir hikayeyle karşılaşıyorsunuz ki bir an olsun kitabı elinizden bırakmak istemiyorsunuz. Okuyanlara not: Kitabın son cümlesinde muzipçe tebessüm edenler, yalnız değilsiniz.

“Eğer bu parayı havaya atarsam bunun yazı ya da tura gelmesi şansa bağlı değil mi?” Nava başını salladı. “İşte burada yanılıyorsun. Eğer bir parayı fırlattığımda bunu etkileyen tüm fiziksel faktörleri hesaplayabilseydik, örneğin elimin açısı, yerden yüksekliği, parayı fırlatmak için ne kadar güç kullandığım, rüzgâr veya hava akımı, paranın alaşımı falan gibi, o zaman yazı mı tura mı geleceğini yüzde yüz bilebilirsin. Çünkü bu para da, diğer her şey gibi, Newton’un mutlak olan fizik kurallarından etkileniyor.” Nava bu sözleri düşünürken bir sigara daha yakmak için durdu. “Belki tüm bunlar beni aşıyordur, ama David tüm bunları doğru hesaplamak olanaksız değil mi?” “İnsanlar için öyle,” dedi Caine. “Ama sırf biz faktörleri hesaplayamıyoruz diye bu parayı attığımda ne geleceğinin şansa bağlı olduğunu söyleyemeyiz. Bunun anlamı şu: Biz insanlar evrenin belli gerçeklerini ölçebilecek becerilere sahip değiliz. Yani, olaylar her ne kadar rastgele görünse de, tamamen fiziksel gerçeklerle koşullandırılmışlardır ve böyle belirlenirler.”

İnanılmaz bir öykü. Okurken tüylerinizin diken diken olduğunu hissedeceksiniz. Eğer şimdiye kadar okuduğum eserler arasında aşkı en iyi tanımlayanı sorsalardı cevabım tereddütsüz Sabahattin Ali olurdu..

Menteş'i daha önce okuyan, okumayan, gerçeküstü olaylarla bezenmiş, inanılmaz bir anlatıma sahip sürükleyici bir hikaye okumak isteyen herkes mutlaka okumalı.