Varufakis'in küresel Minotauros metaforu, 1980-2008 döneminde oluşturulan küresel fazla aktarım mekanizmasını tarif ediyor. Varufakis tarihsel bir kronoloji ile 1929 öncesi krizlerini, 1929-1970 döneminde tıkır tıkır işleyen küresel planı, 1970'lerin krizinden sonra ABD'nin çifte açığını kapatmak için küresel Minotaurus'u nasıl yarattığını, nasıl beslediğini ve nihayet 2008 krizi ile küresel Minotaurus'un nasıl öldüğünü anlatıyor. Küresel Minotaurus öldükten sonra geride iflasçılar ve Minotaurus'un hizmetkarları kaldı. Bir de Atlantik'in Doğu yakasında Minotaurus'un simulakrumu Avrupa Birliği. Küresel ekonomiye ilgi duyanların muhakkak okuması gereken bir kitap.

Okuyucuyu daha fazla okumaya, araştırmaya, düşünmeye teşvik eden kitapları seviyorum. Altıncı Yok Oluş da bu tür kitaplardan biri. Yeryüzü tarihinde beş büyük yok oluş dönemi var: -440 milyon yıl önce Ordovician–Silurian yok oluş dönemi (O-S) -360 milyon yıl önce Geç Devonian yok oluş dönemi (Late-D) -250 milyon yıl önce Permian–Triassic yok oluş dönemi (P-Tr) -200 milyon yıl önce Triassic–Jurassic yok oluş dönemi (Tr-J) -66 milyon yıl önce Cretaceous–Paleogene yok oluş dönemi (K-Pg) Bu dönemlerin her birinde milyonlarca tür yeryüzü tarihinden silinip gitmiş. P-Tr yok oluş döneminde yeryüzünde yaşam yok olma noktasına çok yaklaşmış, türlerin %90'ından fazlası yok olmuş. Her bir yok oluşun farklı bir nedeni var: Küresel iklim değişimleri, asteroit çarpması, vs... Şimdi altıncı yok oluş döneminin içinden geçiyoruz ve yeryüzü tarihinde ilk defa bu yok oluşun nedeni, yeryüzünde yaşayan bir tür: Biz insanlar! Altıncı Yok Oluş, bir gazetecinin gözünden yeryüzü tarihinden silinen bazı türlerin öyküsünü anlatıyor. Ne kadar popüler de olsalar, bilim kitapları okumak zordur. Elizabeth Kolbert Altıncı Yok Oluş'ta bu zorluğu ortadan kaldırıyor; kitap kolayca okunuyor. Ben kitabı elimden bırakamadan, gece yarılarına kadar okudum. Son yıllarda yazılmış en güzel kitaplardan biri olduğunu söyleyebilirim. Bir çift söz de kitabın kapağına: Kırmızı (bazı edisyonlarda sarı) zemin üzerinde yana döndürülmüş bir mastodon iskeleti. Son derece sade, ancak çarpıcı bir kitap kapağı. Ve beni uzun uzun düşündüren şu satırlar: "Naendertaller yüz bin yıldan uzun bir süre Avrupa'da yaşadılar ve bu süre içerisinde çevreleri üzerinde herhangi bir büyük omurgalıdan daha fazla etkileri olmadı. İnsanlar buraya gelmemiş olsalardı, Naendertaller'in vahşi atlar ve yünlü gergedanlarla birlikte hala buralarda olacağına inanmak için her türlü neden var. Dünyayı işaretler ve sembollerle temsil etme kapasitesi beraberinde onu değiştirme kapasitesini de getiriyor; anlaşılan bu aynı zamanda dünyayı tahrip etme kapasitesi demek. Bizi Naendertaller'den ayıran minik bir dizi genetik değişiklik ama farkı yaratan da bu."

Taner Timur hocanın son derece berrak ve tutarlı bir dünya görüşü var; Türkiye tarihinin belki de en çalkantılı yılı olan 2015 içinde yaşanan kafa karıştıran olay ve gelişmeleri, okuyucu için son derece anlaşılır kılan bir dille anlatıyor. Her bir gelişmeyi tarihsel bağlamı içinde değerlendiriyor, karşıtlıkları, olasılıkları, çelişkileri gayet güzel açıklıyor. Sadece kitabın en sonunda yer alan Aydın, Devrimci, Filister başlıklı yazı için bile satın almaya ve okumaya değer bir kitap. Her şey iyi hoş ancak kitabın kapağı ... Böylesine önemli bir esere bu kapak hiç yakışmamış. Her şeyden önce kapak resmi ile kitabın içeriği tutarlı değil. Kapağa bakarak, kitabın içeriğinin mülteci sorunları, ya da Ortadoğu savaş trajedileri olduğu yanılsamasına kapılmak mümkün. Dahası, resim üzerine yazı, kitap kapağında hiç hoş durmuyor. Yazarın adını resimdeki adamın kafasına, kitabın üst ve alt başlığını adamın koluna basmak hiç iyi bir fikir olmamış. 2014 ve 2015 yıllarında çok önemli eserleri yayımlayan, 2016 yayın programına okuyucunun heyecanla beklediği kitapları koyan Yordam Yayınları kapak tasarımı konusunda muhakkak daha dikkatli ve özenli olmak zorunda.

Kitabın kapağını kaldırıyorsunuz ve ithaf sayfasında şu satırları okuyorsunuz: "Bu roman, ... , tabiata zararlı projelerin önüne göğsünü siper ederek dikilen, asırlık yerel tohumları çeyiz sandığında en değerli mücevher olarak saklamayı akıl etmiş, her biri Toprak'ın kızı ve aslen Tabiat Ana Umay'ın torunu olan Anadolu'lu çiftçi-köylü kadınlara ithaf ediyorum." Bu, şimdiye kadar okuduğum en güzel, en duygulu ithaflardan biri. Okuduğumda tüylerim diken diken oldu. Buket Uzuner "Uyumsuz Defne Kaman'ın Maceraları" dizisinin ikinci kitabı Toprak'ta (ilki Su) okuyucuyu Anadolu'nun kıraç kentlerinden birine, Çorum'a götürüyor. Çorum'un yerli insanları, Sabahattin Ali isimli bir vali, Muhtar isimli bir emniyet müdürü ve serinin bir önceki kitabı Su'da tanıştığımız gazeteci Defne, Umay Nine, Sahaf Semahat. Hititler, tarih, masallar, efsaneler, modern Türkiye'nin çelişkileri, dijital çağın unsurları gayet güzel harmanlanmış ve ortaya soluksuz okunan bir roman çıkmış. Buket Uzuner romanın sonuna bir de kitap listesi eklemiş.

6 kitaplık Dinozorların Sessiz Gecesi serisinde okunup bitirilen her kitap, bir sonrakini çağırıyor. Hidrojen atomu ile başlayan serüven kendisini dış çevreden ayıran canlılığa, oradan da hücresel uzmanlaşma ve nihayet bilince doğru seyretmişti. Dördüncü kitabın sonu, tıpkı bir detektif romanının bir sonraki kitapta çözülecek gizemi gibi bitiyor: "Tin (ve bilinç) bu dünyada, biz insanların bir beyni olduğu için ortaya çıkmış değildir. " Serinin diğer kitaplarında olduğu gibi, dördüncü kitabı da bitirdiğiniz anda bir sonraki kitabı - beşinci kitabı okuma isteğiyle doluyorsunuz.

Hüsnü Mahalli'nin yakın dönem anıları kolayca ve keyifle okunuyor.