Ne yazsam doğru olur yerinde olur hislerimi tam karşılar bilemiyorum.Burçak.Onun benimle aynı yaşta olduğuna hiç inanmadım.İnanamadım.O öyle farklı bir hayat yaşıyordu ki.Bir sürü arkadaşı,hayalleri vardı.Fotoğraflarında bile öyle olgun ve büyük çıkmış ki.Burçak'ın arkadaşlarına ben kanserim şakası yaptığını okuduğumda o kadar çok ağladım ki.Gerçekten bilmeden istemeden yaptığımız şeyler acı bir şekilde gerçek olabiliyor.İyileştiğini düşündüğü zamanlar onun gibi ben de huzurlu mutlu enerjiktim.İstemeden de olsa onunla bütünleşmiş gibi hissediyordum.O kadar çok ortak noktamız var ki onunla.Ben 12'sinde o ise 15'inde doğmuş mayısın.Ben de bir süredir günlük tutuyorum ve anılarım hiç kaybolmasın hep benimle olsun diye.Ama yine de ben (Allah korusun) onun kadar sağlam,umutlu ,mücadeleci olabilir miydim hiç bilmiyorum.O Burçak çünkü.Ailesinden,sevdiklerinden kimse ondan önce ölsün istemiyordu.Kimse istemez tabi.Hele öyle büyük bir hayali vardı ki.O hayal için öyle çok gözyaşı döktü ki.Amerika'ya gitmekti hayali.Orada yaşamak ünlü olmak.Şimdi de ünlü belki ama artık o yok.Geç olsa da ben onunla onun anılarıyla hayalleriyle her şeyiyle tanıştım.Bana, hayatın sevdiklerimizin ne kadar değerli olduğunu öğrettiği için yaşıtıma, burçdaşıma, Burçak'a çok teşekkür ederim.Hala seviliyorsun ve unutulmadın mavi saçlı kız.

yazarın yazdığı hikayeler her zaman beni etkilemeyi başarmıştır.bu kitabı okuduğumda da aynısı olmuştu.

yine çok güzel bir kitaptı.ama nedense okurken bazen çocuksu bazen de karışık geliyordu.ama yine de muhteşem dersleriyle beni hemen not defterime yazmaya zorlamıştı adeta.harikaydı.