emrah serbes okurlarının beklentilerini karşılayan bir roman olmuş. dili, üslubu, birlikte yürüttüğü mizahı ve hüznü ile önceki roman ve öykülerine yakın. çok heyecanlı, çok sürprizli bir hikayesi olmasa da anlatı müthiş bir okuma keyfi veriyor, elinizden bırakmak istemiyorsunuz, hızla okurken kitap bitsin istemiyorsunuz. büyük büyük sözler söylemeden okuru hikayenin içine, hikayenin içindeki insanların arasına almayı başarıyor emrah serbes. gülümsetiyor, hüzünlendiriyor, umutlandırıyor, öfkelendiriyor...daha ne olsun?..

doğa tarihi, kahramanı doğa'nın şahsında plaza, site, avm üçgeninde sıkışmış bir hayatı anlatıyor. bu hayatı incelikli detaylarıyla, yer yer ciddiyet yer yer mizahla sunuyor yazar ama bu hayatın sıkışıklığı gibi roman da sıkışıyor. ilk bölümlerden sonra finale kadar tekrarlarla sıkıcı, tatsız bir anlatı sürüyor. final de malum ilk sayfadan belli. son bölümler başarılı denebilir ama genel olarak bakmak gerekirse bir distopyadan çok ibretlik bir hikaye etkisi bırakıyor okurda doğa tarihi. yazarının daha iyi romanları var ve daha iyilerini de yazacaktır mutlaka.