Sezgin Kaymaz'ın okuduğum ilk kitabıydı ve eminim son olmayacak, bir dil ancak bu kadar akıcı ve güzel kullanılabilir....yöresel şiveleri kullanmasına rağmen hiç mi sıkmaz hiç mi takılmadan okur insan...çoğu sayfada kahkahalarımı tutamadım, kitap bittiğinde de gözyaşlarıma engel olamadım...Ömer ve Çeto'nun ölümü beni çok sarstı, Hüdai Ağa, Menderes Komiser, Muzaffer Hoca hepsine ayrı ayrı hayran kaldım....okumanızı tavsiye ederim, pişman olmazsınız....teşekkürler Sezgin Kaymaz, diline, kalemine, emeğine sağlık....

ne Can Manay ne Duru ne de Bilge, bu kitabın kahramanları Özge ve Deniz bence....Daha önce de Deniz'in söylediği herşeyin altını çizmiştim bu kitapta da kural değişmedi...bitmesin isteyip elimden bırakamadığım bir kitap oldu...farkındalıklarımız, değer yargılarımız, önceliklerimiz hepsini sorgulayacağımız bir kitap....fizik de var matematikte, aktüalite de var dinde hepsi birlikte....eminim bir süre sonra geriye dönüp tekrar okumak isteyeceğim...teşekkürler Azra Kohen....

Yazarın okuduğum ilk kitabı ve eminim ki son olmayacak...ilk başta çok ağır ilerliyor gibi gelse de 45-40 sayfadan sonra su gibi akan bir kitap. David ve Lana'nın aşkları , Carla'nın inanılması güç hikayesi, Luka'ya duyduğu özlem, Jan'ın Carla'ya duyduğu sevgi, gözleriniz yaşarmadan okuyamayacağınız bir kitap....ülkemize çok da uzak olmayan bir yerde, biz yaşlardaki insanların çok rahat hatırlayabileceği bir soykırımın çarpıcı anlatımı....zaman zaman sinirden dişlerimi sıktım, an geldi gözyaşlarımı tutamadım, an geldi ailenin birbirlerine olan sevgisi ilgisi ve diyalogları gülümsememe sebep oldu....severek okuyacağınızı düşünüyorum....

diğer kitaplarından aldığım tadı alamadım, o yüzden çok severek okudum diyemem, ancak vakit kaybı mı derseniz değil...havada kaldığını hissettim biraz yarım kalmış gibi geldi bana...herşeye rağmen Meryem'in sevgisi takdir edilesi, Kazım'ın hisleri, sevgisi garip ama güçlü....Aliço tam bir serseri ama yine de sevilesi çünkü bizler nedense hata yapmayı seviyoruz.....doğru adamlarla sohbet edip, yanlış adamlara aşık olmak fıtratımızda var :)

kendi kedime ve gördüğüm tüm kedilere bakarken artık bir daha düşünüyorum, hem insanlara hem olaylara hem de kedilere bakış açımı değiştirdi, geliştirdi.... aynı zamanda geçmişte esir bıraktığımız tarihimizin insanlarına, bu ülkenin vatandaşı olup düşünceleri yüzünden sürgünlere giden ya da kendini sürgün eden insanlara bir kez daha selam olsun....bir de kesinlikle herkesin bir kedisi olsun....pişman olmayacağınız okurken gülümseyeceğiniz zaman zaman hüzünlendiren çok güzel bir kitap

zaman zaman kahkaha, arada gözyaşı, zaman zaman da sinirden içimden küfürler ederek okudum....Aslı'nın öfkelerinde, sevinç ve hüznünde de kendimden parçalar buldum....Hande Altaylı'nın diğer kitaplarını da severek okumuştum daha önce....pişman olmazsınız diye düşünüyorum...

sıcacık, okurken gülümseten, zaman zaman gözlerinizi dolduracak çok güzel bir aşk....