Konusu güzel olan ama yazardan kaynaklı - belki de Skye'dan kaynaklı- bir türlü ısınamadığım bir seri oldu. Carmen bile Skye'dan daha ilgi çekici bir karakter olarak kendini okuttu. Kitap baştan aşağı ''düşün, bul, ara, gör, seç,'' kelimeleri ile dolu ve tüm o gizemli kelimeler sonrası sonunun bir klişe olarak bitmesi beni hayal kırıklığına uğrattı. Ayrıca Charley'i Skye'a tercih ederim ve yazarın dilini gerçekten sevemedim.

Kesinlikle ilk kitaptan daha iyiydi. Sonu yüreğimi burktu. Yazarın dili bana çok durgun geldi. Yaptığı doğa tasvirleri yerine karakterler üzerinde durulmalıydı diye düşünüyorum.

Öncelikle söylemeliyim ki ortalarında çok sıkıldım. Kitap biraz akıcı olmaya başlayınca bir bakmışım merak ede ede sona gelmişim. Ada'da olan detaylar yerine biraz daha fazla karakterlere odaklanılsaydı daha da güzel bir kitap olurdu zannımca. Charley ve Thad çiftini sevdim. Sonu ise tahmin ettiğim gibi oldu ama bu tabi ki beni üzmedi. İkinci kitabı da çıkmış. En kısa sürede onu da okumak istiyorum. Ada'nın sırrı hala bir muamma.

Okuduğum en güzel dünyalardan biriydi. Serinin devamı gelebilir, diğer evrenlere açık bir kapı bırakılmış ama bana kalırsa gelmemeli. Zuze ve Mik'i anlatan bir Novella'da varmış sanırım. Çevrilir mi emin değilim ama ikisini okumak inanılmaz eğlenceli olurdu. Temposu yazar tarafından ayarlanan bir film gibiydi de diyebilirim ve gerçekten okunmaya değerdi.

Diğer kitabına da 10 vermiştim, 10'dan daha fazlası olmadığı için üzgünüm Laini Taylor. Kitap muazzamdı. Yürek burkucu ve muazzam. Bu ikisi bir araya gelince çok güzel şeyler çıkıyor ortaya zaten. Acilen son kitabı okumak istiyorum, diğerlerine göre daha kalın olmasına rağmen sanki bu seriye veda ederken çok üzülecekmişim gibi bir his var içimde. O yüzden ''sakin ol, yavaş yavaş oku, biraz kendine zaman tadı'' desem de hemen üçüncü kitaba başlamak istiyorum. Yazarın dili, kurduğu fantastik dünya tek kelime ile inanılmaz. Yavaş tempodan hızlıya geçiyor kitap ve çevirmen, bu kitabın güzel olmasını sağlayan diğer kişi de sensin. Harika çeviri için teşekkür etmek istiyorum. Thiago ve Jael, sizi gidi zeki aptallar. Nefret ettim. Zuzana ve Mik, size bayıldım. Harika bir çift yaratmış yazar. Okumaya doyamadım ikisini. Ve Ziri, onun mutlu olmasını dileyen bir ben değilim biliyorum. Hazael, seni sevmiştim. Liraz, bu karakter sandığımdan daha etkili olacak herhalde ve ne kadar kendi duvarları olsa da, onu da sevdim. Ve Karou ile Akiva. ''Biz başlangıcız.''

Bomba gibi bir kitaptı. Laini Taylor'un kafasında yarattığı her şeye bayıldım ve devamını okumak için sabırsızlanıyorum. Son 150 sayfasını okurken o kadar akıcı olmaya başladı ki kitabı yutmuşum gibi hissediyorum. Sanki parmağımı şıklattım ve kitap bitti. O derece sürükleyici ve tempoluydu. İçinde gizem ve sır olan her şeye bayılıyorum. Yazarın Amerika dışında bir yer kullanmasını da sevdim. Kitabın tüyler ile ayrıldığı bölümler ufak bir özet niteliğinde ve oraları da çok sevdim. Olaylar gelişirken Karou ile ''kim olduğunu'' keşfetmek çok güzeldi ve bahsedilen umut sadece insanı ayakta tutmuyor, Kimeralar ya da melekler de umut edebilir. Bilgileri sindirdikten sonra ikinci kitaba başlamayı düşünüyorum. Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.

Noah ve Poppy'nin aşkları güzeldi, okurken keyif aldım da tüm o deney olaylarına girmek zorunda mıydın yahu yazar? Kötü mü olmuş? Yani pek de kötü olmamış aslında ama yine de bu bir romance kitabı, kalkıp da işin içine niye fantastik sokuyorsun? İlla üzeceksin biz okurları. Sonlara doğru beynim ''Ne oluyor bee?'' alarmları vermeye başladı açıkcası. Ayrıca Anita'nın da kendine ait bir hikayesi var mıdır acaba? Bu arada söylemeden geçemeyeceğim, kitabın kapağını hiç beğenmedim. ( Okurken ''hi, i'm poppy'' diye düşünüp durdum Allah affetsin. :D)