Zamanımızda özellikle Facebook gibi sosyal mecralarda "görüntü vereyim de yapmasam da olur" kaygısının ülkemizde ilk görülen zamanlarında geçen, bir yeniliği takdir etme ama hayata geçirememe basiretsizliğinin ve ikiyüzlülüğünün hicivli şekilde ele alınışı var bu kitapta. İlk iki bölüm zorlasa da sonrasındaki iki bölüm gayet kendine çekiyor ve nasıl bir kitap okuduğunuzun farkına varıyorsunuz. Bu yıl da İngilizceye çevrilmiş olan kitabın kapak çalışmaları ve son hali de şu linkte: http://www.5harfliler.com/kapaklari-ayarlama-enstitusu/?fb_action_ids=725869740791007&fb_action_types=og.likes

Kitaba başlamadan önce anlamsız gelen kitap başlığı anlatılan hikayeyle çok güzel bir anlam kazanıyor. Arap baharı hakkında pek fikir sahibi olmayanlar için olayların özünden gelen bakış açılarıyla fark ettirmeden bilgi de verilmiş. Kitabın tek olumsuz yönü yazarın hala kafasının karışık olması. (bkz. Bütün Kadınların Kafası Karışıktır) Ece Temelkuran'ın romanlarını toparlayamama gibi bir sorunu var. Birden kendinizi kaybedip şuan ne okuyorum diyorsunuz çünkü yazı tarzında da geçişler yapıyor. Bir ara Virginia Woolf esintisi varken bir bakmışsınız Afili Filinta sertliğinde ve cambazlığında yazılmış satırlar. Yine de keyifli okumak.

Barış Bıçakçı'nın ilk kitabını tüm kitaplarını okuduktan sonra okumakla ne iyi ettiğimi anladım. Diğer romanlarındaki karakterler bu kitapta sokaktan geçen kişiler olarak bize tanıtılmış. Ankara'nın tanıdık sokaklarında yürüyen kişilerin, birbirlerinin hayatlarından teğet geçen kişilerin kısa ama dokunaklı bir tanıtım yazısı gibi. O kısacık anlarda yakalanabilecek o kadar fazla ayrıntı var ki... Okuyun.

Motto sevenlerin başucu kitabı olabilir.

Yer yer absürdizmin suyu çıksa da bu kadar da güzel kim saçmalayabilir başka bilmiyorum:) Büyüksün Canıgüz!

Ercan Kesal yazmak istediğim kitabın formunu aynı şekilde oluşturmuş. Bir kelimeden yola çıkarak anılarını bağdaştırmış o kelimeyle. Çok da başarılı, dokunaklı bir üslupla. Kolayca okuyabileceğiniz, geniş bir yaş kitlesine hitap eden bir kitap.