Gerek üslubuyla gerek konuyu işleyiş biçimiyle okuduğum daha doğrusu okuyamadığım en basit kitap. Distopya yapılmaya çalışılmış ancak toplumsal mesajlar, irdelenen sorunlar o kadar yavan ve vasat verilmiş ki okurken wattpadde yazılmış bir hikaye sanacaktım Ayşe Kulin yazmasa. Berbat...

Ne denir ki? Serinin en iyi kitabı.

Nasıl başlayacağımı kestiremiyorum. Öncelikle Archer gibi bir karakteri tanıdığım, onu okuduğum için çok mutluyum. Hikaye ve konusu basit bir new adult olsa da yazarın üslubundan dolayı sımsıcak ve ruhu olan bir hikaye okuyoruz. Ancak sorun şu ki olayımız yok, sanki karakterlerin yaşamına göz atıp gidiyoruz. Bu yüzden maalesef güzel bir puan veremeyeceğim. Bree ve Archer benim için tanımaktan zevk duyduğum iki arkadaş olarak kalacaklar.

Bir kere okunup kenara koyulacak bir kitap kesinlikle değil. Kapalı, çok zor öyküler, üstelik hepsi ortalama 2 sayfa uzunluğunda. Biraz da otobiyografik izler taşıyor.