İçerisindeki hikayelerin hepsi benzer malzemelerle kurulmasına rağmen keyifli bir şekilde okunuyor.(holmes'a müşteri gelir olayı anlatır,holmes anlatılanlardan ipuçları çıkarır watson şaşırır,bir maceraya karışılır eksik ipuçları da tamamlanarak olay çözülür)Bol bol dialog olması gereksiz tasvirlerin olmaması da akıcılığı arttırmış.

Altı çizilecek cümleleriyle,lafı gediğine koyan baş karakteriyle,bir an sıkmayan anlatımıyla,orjinalliğiyle ve mizahi yönüyle müthiş bir kitap.

Son derece kaliteli bir kitap.Okuduğum en iyi yerli eserlerden biri. Kitabı parça parça okumamak lazım,kısa sürede bitirmeli.Çünkü ön plandaki karakterlerin hepsinin ana hikayeden önceki hayatlarını şöyle bir anlatmış yazar.Ara verildiğinde isimler birbirine karışabiliyor. İhsan Oktay Anar'ın leziz bir üslubu var,kitabın kurgusunu da çok zekice yapmış.İçinde felsefe de var.Velhasılıkelam naif bir kitap.

Hem tatlı hem acı bir kitap. Liesel kadar tatlı, kitabın anlatıcısı "ölüm" kadar acı bir kitap. Edebi bir değeri yok fakat anlatımı fena değil,kurtarıyor. Film uyarlaması da Almanların aksanlı bir şekilde İngilizce konuşması dışında güzel bi uyarlama. Bi de kitapta çok keyif alarak okuduğum Hitler ile boks kısımlarını da koysalarmış daha iyi olacakmış.Hans Huberman'ı da anmazsak olmaz.

Hüseyin Rahmi'nin "yanlış batılılaşma"yı konu edindiği romanı. İçindeki isimler "tip" olarak varlar tabi. Batılılaşmayı tamamen yanlış anlayan Şöhret Bey'in kendisine Madam Potiş tarafından çok değerli bir köpek diye ittirilen bir sokak köpeğinin başlarına açtığı belalarla sürüp gidiyor roman. Dönemin değerleri ve Hüseyin Rahmi'nin edebiyat amacı göz önüne alınarak beklentiye girilmeden okunmalı.

Vakit geçirmek için fena olmayan,sürükleyici sayılabilecek bir kitap. Birçok açıdan yazarın "Psikopat" kitabına benziyor hatta onun değiştirilmiş versiyonu gibi. *** spoiler (kitabı okumayanlar uzak dursun) *** *Bir kadın başkarakterimiz var.Burda anaokulu öğretmeni diğer kitapta savcıydı. Bunlar kitabın sonunda kendilerini katille yüz yüze buluyor. Sonra da paçayı yırtıyorlar. İkisinde de tıpatıp aynı. *Sonunda bi heyecan yapmamız gerekiyodu galiba ama kurtulacağı ortadaydı. * Yaklaşık 100 sayfa kadar okuduktan sonra göze çarpan iki katil adayı vardı. Biri Farman isimli polis diğeri Peter Crane'di. Sonradan yazar okuyucuyu şüpheye düşürmek için Steve Morgan'ı ekled,.Bi ara hurdacı çıktı piyasaya ama tamamen şaşırtmak için yapılan bir hamle olduğu belliydi. Ortaya çıkana kadar Farman'ı bi adım önde görüyordum.Dişçi çıktı.Yani Peter Crane.

Montaigne okumak gibi.Bence gayet dolu bir kitap, beklediğimi buldum yazarın denemelerinin devamını bekliyoruz. " Umut bir düşün başlangıcı, aynı zamanda bir düşün bitişiydi"