Varvara Aleksiyevna.. Her daim gerçekçi olan taraf. Hislerini de bu yönde vurgulamaktan çekinmeyen ama bunu yaparken de Makar Aleksiyeviç'i üzmemeye çalışan, onun hayallerini yaşarken ileride karşılaşabileceği hayal kırıklıklarını önceden hesaplaması adına devamlı uyaran taraf. Makar Aleksiyeviç.. onun için sanki hayat, o anki gerçeklerden sıyrılmış bir süreç. Sığındığı tek liman Varvara. O mektuplar kesilirse hayatta bir amacı bir direnci kalmayacak. Temize çektiği yazıdaki hatalardan dolayı majestelerinin karşısına çıktığı sahne o kadar etkileyiciydi ki, o düşen düğmesini yerden almaya çabaladığı anda yaşadığı çaresizliği o denli içten hissediyorsunuz ki adeta majesteleri ile birlikte sizin de vicdanınız sızlıyor. Bir çırpıda okunup biten ama etkisi uzun süre geçmeyen bir eser.

duyguları aktarırken kullanılan referanslar hoştu ama anlatımda o kadar "bütün"den uzak bir yapı var ki içine giremiyorsunuz.

Soyut kavramının hakkını sonuna kadar veren, okuyucuya olayları izletmekten öte yaşatan inanılmaz bir eser. Hakkatten duvarsız labirent tanımı bu eser için çok uygun.