Her zaman naifliğiyle beni içine çeken kutlu kitabın sonunu bir karabasanla bitirmiş. İçinden çıkamadığım rüyalar beni nasıl geriyorsa kitabın sonundaki karabasan da öyle gerdi. Öyle gerçekçi. Kutlu amca seviyoruz seni.

Çok ağır ilerleyen,içinde çok fazla tekrar barındıran ve beni bitmediği için süründüren bir kitap. Başta kemal çok şerefsiz geldiği için bi türlü sevememiştim, sonra da füsun çok salak geldi öyle bi türlü sevemedim. Zaten orhan pamuğun cinselliği bütün ayrıntılarıyla defaaten yazması da beni aşırı rahatsız etti. Yazarın fikirlerini az çok bilsek de kitapta alt metin olarak sürekli bunları görmek de sıkıcıydı benim için. Ama sonsözü okuyunca nedense herkes benim gibi hissetmiş hissi geldi ve bi rahatladım😅 dönemin istanbulunu atatürkçü bir burjuvanın gözünden anlattığını söylüyor orhan pamuk ve bunu gerçekten çok iyi başarmış. Aşkın saplantılı hali mi desem acı yüzü mü desem bilemiyorum ama bir mantık insanı olarak bu denli abartılı duygular hiç yaşamadım o yüzden bana biraz hastalıklı geldi hikaye. Bence kemalin tedavi görmesi gerekliydi😂 müze olayına gelirsek ben açıkçası uydurulmuş bi müze gezmek istemek o da saçma geldi😂 edebi yönünü çok kuvvetli bulsam da hayal kırıklığına uğradığım bir kitaptı.

Bana hekim olduğum için basit geldi bilgiler genel geçer heryerde öğrenebileceğimiz şeylerdi. Zaten çerez 1 kitap 1 günde bitti. Soruların cevapları mantık yürütme semptomlardan hastalık tahmin etme şeklinde. Ben de bu çıkarımları yapabildiğim için sanırım beni pek tatmin etmedi:)

Çok iyiydi insan elinden bırakamıyor. Osmanlıda geçmesi, yazarın fantastik bir kurgu kurması ve olayların sürükleyiciğiyle mükemmel bir kitap olmuş, çok yaşa halil babilli:)

İlk 100 sayfaya sabredebilirseniz güzel bi kitap. Ama benim için aşırı karamsardı. Giovanninin yaşamına çok üzülüyosunuz. Öyle böyle değil aşırı üzülüyosunuz. Böyle saçma sapan bi amaç uğruna bomboş bi ömür geçmemeli ya. Neyse hangi kafayla yazdığını bilmiyorum yazarın ama kimse hayatını böyle çarçur etmez diye düşünüyorum. Bi yerden sonra eeh yeter be der. Evet hayatın ve bu dünyanın boşluğu çok güzel anlatılmış ama dünya bu kadar da karamsar biyer değil ya. Benim dünyam değil elhamdülillah. Nefes alıyorsak her zaman umut vardır ve biryerlerde güzel bişeyler oluyodur. Bu kitapta bitane iyi bişey olmadı be😂 İçim sıkılarak okuduğum 1 kitap olarak kaydediyorum. Zaten çok zor bitti😂 başucu kitabı mı? Benim olmadığı kesin🤓

Ağlattın be charlie. Uzun zamandır böyle içerlediğim bir kitap okumamıştım sanırım. Bize verilen nimetlerin şükrünü eda edemiyoruz. Bilmiyoruz, görmüyoruz görmeye de çalışmıyoruz. Charlie gordonı tanırsanız belki daha dikkat edersiniz. Mükemmel bir kitaptı.

Katilin kim olduğunu hemen anlıyorsunuz çünkü bu bir katil kim romanı değil:) kimin yaşama hakkı olduğuna dair bir kitap biraz.. bazen kötülerin yaşama hakkı olmamalı mı acaba dedirtiyor insana. Elimden bırakamadım diyemem ama hemencecik de bitti anlamadım:) Şahsen kötüleri öldüren katillere sempatim var😂