Kitabın çoğu yerinde yazarın kendini tekrarladığını düşündüm. Konu olarak mükemmel, sıkmıyor, merak uyandırıyor, elinizden bırakasınız gelmiyor. Fakat anlatım ve duygular hep aynı.

Karmakarışık hikayeler. İlginçti. Derleme gibi. Ama güzeldi. Neden olmasın?

Bu adam polisiye romanlarının ulaşabileceği güzel bir yerin sahibi. Okunmalı!

Çoğu birbirinin aynısı diye düşünülen, farklı kutupların, aynı duyguların mektupları.

Gençlik, hayaller, umutlar, özgürlük, bağımsızlık arzusu.. Her şey burada. O zamanları yaşasaydık, kendimizi bulabileceğimiz karakterlerin öyküsü. Belki de yazarı bizizdir?

Gereğinden fazla uzun, çevirisinden ötürü olduğunu düşündüğüm bir tıkanma söz konusu romanın akışında.