Reşat Nuri gibi bir yazarın edebiyatımıza kazandırdıkları tartışılamaz. Acımak da bu hazineden bir parça. Okuyalı çok zaman geçmesine rağmen kendisini unutturmayan bir kitap. Cümlelere o kadar daldım ki Zehra'yla özdeşleştim, ben de babamı suçladım, okudukça üzüldüm babama ve en sonunda acımayı öğrendim. Gerçekten benim için çok etkileyici bir kitaptı.