http://illekitap.blogspot.com/2013/02/colette-caddle-gecmisin-izinden.html
Yazarın okuduğum ikinci romanıydı. Yazarın dili çok akıcı, sürükleyici ve hafif... okurken insanı sıkmıyor ve sayfaları nasıl çevirdiğinizin farkına varmıyorsunuz. Kurgusu okuduğum ilk romanda olduğu gibi çok güçlüydü. Yazarın sadece tek bir hayattan çok birkaç hayatı işlemesi ve onların birbirleri ile olan bağlantıları kitabın konusunu bir yerde oldukça güncelleştirip gerçek gösteriyor.
Kitabın içeriğine girmeden konusu ve karakterleri ile yorum yapmak gerekirse... Sebastian ve Erin'e çok kızdım... Özellikle Erin'e... hayatında Ronan varken başkasıyla beraber ol sonra pişman ol kendini ucuz hisset ama bu tutumdan vazgeçme... Bu durum beni çok sinir etti... Onun haricinde bir pansiyonda kalan kişilerin hayatlarını okumak ve hepsinin kendi hikayesi çerçevesinden izlemek oldukça keyifliydi.
Hazel'e üzülürken Grace'in sevimliliği ile gülümsemek, Sebastian&Erin ilişkisine kızarken Marguerite&Mark ilişkisinde aşkı görüp gülümsemek... Bir filmi izlemek gibiydi ve çok keyifle okudum.
Kitabın son bölümlerine doğru bazı gerçekler su yüzüne çıkmaya başladığında şaşırma kızma arasında gidip geldim ama bir yerde de bazı şeylerin yoluna konduğunu görmekte inanılmaz tatmin ediciydi bir okuyucu gözünden bakıldığında.
Neyse kitabı ben çok beğendi ve cidden keyifle okudum. Çeviri kusursuzdu ve yazarın dilinin akıcılığı bozulmamıştı ve belki çeviri sayesinde de bu kadar akıcı hale geldi bilemem :)) Yazarın okuduğum ikinci kitabıydı dilerim devamı da gelir başka kitaplarını da okuyabiliriz.
Ben beğendim ve keyifle okumanızı tavsiye edebilirim.