Bir yanımızda yaşanan onca zulümden sonra bu dünyadan ayrılırken son söz olarak ''Ben bir insandım!'' diyen Nergis'ler, Zilan'lar, Hüseyin'ler var..
Diğer yanımızda bunu söyleyecek akıl olgunluğuna erişemeden, büyümesine, güzel günler görmesine müsaade edilmeyen, canice, acımasızca katledilen Eylül'ler, Leyla'lar var..
İbn Haldun ne kadar doğru söylemiş: Coğrafya kaderdir. Bu coğrafyada bu kaderi değiştirmek ne kadar mümkün, bunu da kestiremiyoruz maalesef..
Hangi inanca sahip olursak olalım Yaratacı'nın yarattıklarına ''kötülüğü'' yakıştıramıyoruz, iyileri, iyilikleri görmeye çalışıyoruz, hani bir anlamda toz kondurmamaya çalışıyoruz ancak her geçen gün daha açık ve net bir şekilde görüyoruz ki ''şu dünyada Yaratıcı'nın yarattığı en kötü yaratık insandır''.