Kusursuz bir polisye olduğu söylenemez; çünkü neredeyse 350 sayfa boyunca kitapta, adli tıplka ilgili hiçbir bulgunun geçmemesi abes.Zira ortada seri cinayetler var. ve kurbanların adli tıp raporları,parmak izleri vb. klasik polisye -roman klişelerine yer verilmemiş,bu da kitabın polsiye roman değilde ,daha çok yazarın "istanbul denemesini" andırıyor.
Yazar, okuyucuların, istanbul tarihini "bari seri cinayetlerle " öğrensin gibi çok garip bir fikre kapılmış.bu fikri kitap boyunca hissediyorsunuz. Polisye tarafin zayıf oluşu ve derin karkater analizlerinin olmayışı, ve oyucuya sadece "istanbul lafzı" fikrinin aşılaması, roman kurgusunun başarız olduğunu gösteriyor.
Arka plan, ve içerdiği istanbul seromanisi kitabın artıları.Kitaptan bir şeyler almak, yeri geldiğinde ilginç antektotları öğrenmek, ve çoğu zamanda istanbul üzerine derin derin düşüncelere dalmak mümkün.
Tipik Ahmet Ümit yalınlığıyla bezenmiş, açık, sürekliyici ve öğretici bir dili var kitabın.
.
Genel itabari ile damakta lezzet bırakan , doyurucu kitap oluşu kuşkusuz.