Kahperengi

Yazarın "Aşka şeytan karışır" adlı kitabını yıllar öncesinde okumustum. Onda da teyzesinin birlikte olduğu adamla aşk yaşayan ve bu durumun cok normal gösterildiği bir kızın hikayesi vardı. bu tarz "her şeye rağmen ben aşkıma sahip çıkarım" mantığını aşılayan kitaplar can sıkıcı. Kahperengi konusuyla dikkat çekiciydi benim için. Narin karakterinin hayata tutunup başarıyı yakalaması örnek bir hikaye. Ancak keşke Fıratla ilişkisi de örnek olabilseydi. Baştaki duruşunu koruyabilse ve daha farklı bir sonla bitseydi kitap. Mutlu sonları severim ancak bu başkasının mutsuzluğuna rağmen mutlu sonla biten bir son olmuş. Irmak neden hak etti bunu? Sadece pek çok travma yaşadığı yaşamında tutunacağı tek insan olan ablasını paylaşamadığı için mi? Keyifle okudum ama kitap içindeki yönlendirmeleri sevmedim.