Kara Kitap

Orhan Pamuk okumak meşakkatli bir iş. Okurken sıkabiliyor, beyninizi kullandırtmaya zorluyor. Buna rağmen okuyorsunuz çünkü edebî bir yönünün ve arkasındaki ustalığı biliyorsunuz, o cümleler o kurgu. Bu kitapta da örneğin dümdüz okuyorsunuz fakat kesinlikle bir şifresi olduğunu bir şeyler anlattığını biliyorsunuz. İşte bu adamı deli ediyor. Onu anlamaya çalışıyorsunuz, boşuna bunu yazmamıştır bir nedeni vardır bu kısmın romana dahil edilmesinde diyip diyip didik etmeye çalışıyorsunuz. Pamuk'un kitabını bitirdiğinizde kitap bitmiyor, hâlâ düşünüyor temele oturtmaya çalışıyorsunuz. Bütün kitaplarında yaşadığım bir sorun bu. Sonunda neticelenir herhalde diyorum fakat sonunda da bir şey yok, okuyucunun gücüne bırakıyor bana göre. Daha çok demek istediğim var ama dile getiremiyorum işte bir sürü bir sürü şey. İnsan kitabın içindeki esrarı çözmek adına işin içinden çıkamıyor.