''Göç sırasında yüzlerce kırlangıç fırtınaya yakalanıp ölürmüş. Göçü başarıyla tamamlayan kırlangıçlar, geldikleri ülkenin sıcak gökyüzünde uçarken, yollarda kaybettikleri arkadaşlarını anımsar acıyla, öfkeyle böyle çığlıklar atarlarmış.''
Ahmet Ümit'im okuduğum ilk eseri. Mükemmel bir polisiye, sürükleyici. Kırlangıç Çığlığı, çocuktur anlamaz unutur diye onların duygularını düşünmeden yaptıklarımız çocuklarda nasıl derin yaralar bırakıyor gözler önüne seriyor. Dönemin en önemli sorunlarından biri olan cinsel istismarı ele alması güzel olmuş. Sadece, eserde Suriyeliler hakkında yazılanları -Türkiye de hapishanede olmaktan farksız oldukları gibi- biraz abartı buldum. Yazarın diğer kitaplarını okumaya devam. Tavsiye ederim.