Garibim Ahmed'imin yazdıklarını okurken Nazım'ın "Tahir'le Zühre Meselesi" dönüp durdu beynimde:
"...
yani sen elmayı seviyorsun diye
elmanın da seni sevmesi şart mı?
Yani Tahiri Zühre sevmeseydi artık
yahut hiç sevmeseydi
Tahir ne kaybederdi Tahirliğinden?
Tahir olmak da ayıp değil Zühre olmak da
hattâ sevda yüzünden ölmek de ayıp değil."