Mahalleden Arkadaşlar

90'larda çocuk olmanın güzelliği... Yazar çok güzel anlatmış, yer yer de kahkaha attırdı; zaten sürekli gülümseyerek okuyorsunuz o ayrı ama bir de kendi çocukluğunuza dönüp hey gidi günler dedirtiyor ya.. Şimdiki çocukların o güzellikleri yaşayamayacağını bilmek hüzünlendiriyor insanı.
Yaz akşamları yatsı ezanına kadar mahallede oynamak, annelerin her çağrısına 'beş dakka daha' diye yalvarmak (bitmezdi o 5 dk.'lar hiç), bisikletle 2 mahalle öteye gitmek için yaşanan adrenalin (öyle ya, annen balkona çıktığında göz önünde olman gerek), açlıktan ölmek ama yemek için eve çıktığında 'ya annem tekrar göndermezse' korkusuyla ses çıkaramamak ve mide kazınmasına dayanmak, bazen de annen balkona çıkıp 'hadi acıkmadın mı?' dediğinde yine aynı korkuyla ona -ekmek arası- yollaması için yalvarmak (ekmek arası ne olursa :) domates-peynir, domates-soğan, hatta salça soğan kavurma bile, karnımız doysundu da) ve daha bir sürü şey...
90'larda çocuk olmak.. Bu kitap beni çocukluğuma götürdü getirdi sağolsun, çok da güzel oldu..