Martı Jonathan Livingston

bir oturuşta biten güzel bir öykü...Ama nedense hikayenin içine bir türlü tam anlamıyla giremedim.bu kadar az sayfada çok şey anlatmaya çalışmış -içinde sevginin gücü, öğrenme aşkı, özgürlük düşüncesi ve buna engel olan gelenek görenekler, hatta devrim düşüncesi bile var- ama bunu pekte iyi yaptığını söyleyemiyeceğim."martı" metaforu daha iyi kullanılabilrdi.


hikayeye girememe nedenlerimden biride yazarın üslubu.çok yavan bir ülsup kullanmaya çalımış ama bunuda tam başardığını söyleyemicem.

kısaca okuduğum yorumlardan sonra benim için hayal kırıklığı oldu: