Mavi Gözyaşı

Derinden etkileyen kitaplarından biridir Günbay'ın bu eseri beni. Goriot Baba gibi adamdır kitaptaki babamız. Bir hikaye paylaşıyordu sonlara doğru , okuyunca gözlerimin dolduğunu hissetmiştim. Paylaşmadan olmayacak.


İlgi! Çocukların ve büyüklerin en büyük zaafı...
Yıllar öncesi , Çocuk Esirgeme Kurumu'na yolum düşmüştü... Araştırıp , onların acılı durumları üzerinde inceleme yapmıştım.
Aldığım sonuç çok düşündürücüydü. Çocuklar yiyecekten , içecekten , gıdasızlıktan değil , ilgisizliğin verdiği rahatsızlıktan ölüyorlardı.
Kadınından ilgi bekler insan. Kadın , erkeğinden. Arkadaş , arkadaşından. Kusurlu bir insana ilgi gösterebilir miyiz hiç ?
Zil zurna bir sarhoşun bataklığa düşmesine engel olanınız var mı içinizde? Hep çorağa düşsün diye beklemez miyiz?
Eli bıçaklı , katil olmak için saldıran insanın elinden kaç kişi silahını alıp onu teskin etme cesaretini duymuştur hayatında?...
İnsan olmanın yolu , olumsuz duyguları bastırmaktır. Bu hissi olgunlaştıran insan , mükemmel olmaya doğru yürümektedir.
Hiç birimiz , o yola çıkamadık anlaşılan , işte hiç beklemediğimiz bir yerde buluştuk sonunda.

Bu yazıdan sonra kelimelere ne hacet.