Ödül

Julie okumayı özlemişim yaBirde Judith'e kavuşsaydık da okusaydım tam olurdu ama neyse.Ona biraz daha varKitaba tek kelime ile bayıldım.Bazen komik bazen duygusal anlar yaşattı okurken banaNicholaa karakterine bittim.Biraz saf ama çokça çatlak bir karakter yaratmış Julia Garwood.Nicholaa'nın ilk başlarda rahibe kılığına girip Royce'u ve diğerlerini kandırması çok hoştu.Ben gerçektende bir ikizi vardır ama yer değiştirmişlerdir belki diye düşünmüştüm ama yazar beni yanılttı saolsun

Şah mat lı bölümler en sevdiğim bölümlerdi.Hatta keşke kitabın adı Şah Mat olsaydı dedim okurken bence daha çok uyardı hikaye ile.daha sonra Nicholaa'nın sarhoş olduğu kısımda güzeldi

Royce sert erkeğim benim.Dediğim dediklerden.Bayılırım öyle karakterlereHem seviyor hem kızıyorÇaktırmazlar ama pekde duygusalKarısı üzülmedin diye kendi elleriyle satranç taşı yaptı be.Kim yapar bunu

Yani genel anlamda sevdim.Beğenerek de okudum.Yalnızzz takıldığım bazı noktalarda yok değil haniİlk olarak neredeyse bir sayfadaki her cümlede Nicholaa ve Royce isimleri geçiyordu.Yazar çok sık mı kullanmış yoksa bana mı öyle geldi bilemedim ama cidden okurken ben sıkıldımİkinci olarak büyük abi uyuz Thurstan'a ne oldu ben anlamadım.Ben aktif rol oynar derken bi göründü ve kayboldu gitti.Ucu açık kaldı o kısmın.Sonra Ulric'e ne oldu o kısımda yok.Hele hele Baron Guy'un hikayede ki rolü neydi ben hiç anlamadım.Kötü adam diye beklerken adam birden melek kesildiBen İlk başlarda ki kafa tutmadan bir ekşın bekliyordum Baron Guy'dan ama birşey olmadı.Herzaman ki gibi herşey son 10 sayfada halloldu

Kısaca bazı kusurlarını saymazsak güzel bir hikayeydi.Çok fazla didik didik etmemek lazım okurken.Benim gibi