Süslemesiz, acıyla kanıksanmış sadeliğiyle çarpıcı bir eser. Bilinci kapalı şekilde yaralı yatan kocasının başında bir kadının sabırla tuttuğu tüm duygularının taşmasıyla her satır adeta bir çığlığa dönüşüyor. Bu bastırılmış hatta yok sayılmış iç dünyanın büyüleyiciliği kadar kadınların insandan sayılmadığı bir coğrafyada kadın olmanın ve insan kalmanın korkunçluğu da gözler önüne seriliyor.