Sahilde Kafka

Böylesine bir metafor girdabının bu kadar yalın ifade edilebilmesi muazzam bir şey doğrusu.Gizemli ama bir o kadar da açık, karışık ama aslında bir o kadar düz. Gemici düğümü gibi bir roman. Tüm o karmaşık düğüm doğru noktadan tek bir hareketle çözülüyor. O noktayı bildiğiniz sürece de düğümün çözülüp çözülmemesinin bir önemi kalmıyor aslında. Ve insanoğlu hayatında bir kere de olsa o noktayı biliyor gerçekten. Belki bu açıdan biraz entelektüel birikimden ziyade doğru zamanda okunması gereken kitaplardan biridir. Nedense her okunuşta aynı tadı vermeyeceğini, her seferinde farklı bir yönüyle cezbedeceğini düşünüyorum.

Romanın en dikkat çekici unsurlarından biri de karakterleri. Finalde dahi hiç birini yargılamadığımı farkettim. Duygu olarak da her birine neredeyse eşit yaklaştım. Tabii Nakata'ya biraz daha sevgi ve Oşima'ya biraz daha saygı besliyor olabilirim. Ama kurgu dahilinde hiç birinin diğerinden çok daha özel ya da daha nefretlik olduğunu düşünmedim.

Bir bütün olarak roman çok akıcı ve sürükleyici. Final mi? Varsayım olarak geçerliliğini koruyor... ;)