Sarı Yağmur

Beni açan bir eser olmadığını söylemek isterim. Muhakkak tasvirler ve iç bunaltıcı havası olan kitaplardan hoşlananlar vardır ama bir duvarın ve bir köyün kendisinin 100 sayfa ile tasvir edilmesi içimi baydı bir noktadan sonra. Arta kalan sayfalarda da hava koşulları ve ulaşım yollarının olmaması sebebi ile herkesin terkettiği köyde tek başına kalan bir bireyin yaşlanıp, zamanın kendisini ölüm olarak nitelendirdiği sarı yağmurlarla alıp götürmesini bekliyor. Hikayede zamanın bir kayayı (ev olarak geçiyor) bile bir süre sonra çökerttiğini güzelce tasvir etmiş. Zamanın soyut olduğunu ve bizim de gelip geçici olduğumuzu vurgulayan güzel bir kitap olsa da dili beni açmadı. Kısacası yalnızlığın tasviri yapılmaya çalışılmış.