Sen Gittiğinde (If I Stay, #2)

En sonunda okuma cesareti gösterebildiğim bu kitap beni cidden şaşırttı.Yakın bir gelecekte okumayı planlamadığım ama serileri yarım bırakmama kuralım yüzünden "Okunmayı Bekleyen Ama Bir Türlü İstenmeyen/Sıra Kendisine Gelmeyenler Kulübü" üyesi olan bu kitap bir şekilde dün okunmaya başlandı.Hakkında çeşitli yorumlar okundu ama o yorumları yazanlar birinci kitaba ölüp bitmişti ve ben onlardan biri değildim.Bunun sonucunda çok da inanmadım ikinci kitabın da güzel hatta bazılarına göre birinciden de iyi olduğuna.Ama dediğim gibi bir şekilde içimde bir şeyler uyanmış ve Mia ile Adam'ın kaldıkları yeri,hayatın onları sürüklediği olayları okumak istememe sebep olmuş.İyi ki de olmuş.
Her zamanki gibi "Kitabın konusuna değinmek istiyorum." bölümüne geçmiş bulunuyoruz.😆Hazırsanız bir sonraki paragrafa,aşağı alalım sizi o zaman.
Mia birinci kitabın sonunda gözlerini Adam sayesinde hayata açmıştır.Ne kadar kötü bir furumda olsa da çello sayesinde,müzik sayesinde hayata daha füçlü turunmaya başlamıştır.İşte tam bu sıralarda Julliard'ı kazandığı bilgisi de gelir ve bunu hemen kabul eder.İşte böylelikle hayat bu iki aşık genci ayırır.Biz de bu tekrardan kavuşma hikayesine ve bu zamana kadar olaylardan çokca etkilenmiş olan Adam'ın kelimenin tam anlamıyla yeniden hayata tutunma hikayesine tanık oluyoruz.Birinci kitaptan farklı olarak bu kitap Adam'ın hayata tutunmasını anlatıyor.Her şeyin yoluna girmesini daha doğrusu.
Kitap çok kısa bir zaman dilimini konu alıyor ve bunun nihayetinde çokca geri dönüşler yaşıyoruz.Ayrı kaldıkları zamanı bize anlatıyor Adam.Ve hayatının nasıl söndüğünü...
Kitaba başlarken Gayle Forman'ın dilini ve bu yazarın neden bu kadar beğenildiğini sorgulamış olabilirim.Ama şu an neden beğenildiğini anlıyorum.Zira bir kitabı daha olsa okurum.Ama bu seriyle ilgili olmasın.Çünkü bir sonraki kitabı olsaydı herhalde araya bir yıl koyup okurdum.
Kısaca ben gayet beğendim.Bazen kitaptan ve konudan koptuğum oldu.Ama geri dönüşleri çok geçmeden yapabildim.Ben sevdim.Ve devamını okuduğuma sevindim.İlk kitabı biraz...şey bulmuştum.Nasıl söylenir bilemiyorum.O vücuttan ayrılma ve her şeyi görme olayını galiba sevemedim.Yani hani gerçek hayattan bir kitap sonuçta.Olağanüstü şeylerin olmaması gerekir.Tabi böyle vücuttan ruhun ayrılma durumu ve her şeyin farkında olma durumu var mıdır bilemiyorum.Ama ben duymadım.😅 Her neyse belki takıldığım yer çok saçma ama sonuçta benim okuma isteğimi kırmıştı.Ve tekrardan söylüyorum,devam ettiğine gerçekten sevindim.Ben tavsiye ederim ilk kitabı okuyanlara. Hoş,bu kitabı/seriyi okumayan kaldı mı bilemiyorum.Her neyse tavsiye ederim.