Sen Yokken

Güneş Demirel’in –Sen Yokken adlı kitabını, bitirmiş bulunmaktayım . Öncelikle ; kitabın dili çok sade ve akıcı .Okurken sayfalar su misali akıp gidiyor .Fakat bazı yerler de , yazım yanlışları da yok değıl .Bu benım için,nazar boncuğuydu diyebilirim .

Kitabın konusu ; her ne kadar Türk filmleri tadında olsa da , sevgili yazarımız ; Güneş Abla , bunu o kadar içten ve samimi cümlerle işlemiş ki kitap kendisini okutmayı başarıyor , başarmakla kalmayıp ,etkisini kitabı elinizden bıraktığınız da bile sürdürebiliyor .Bu da yazarın başarısı , tabi ki .

Kitapta ; iki arkadaşın-dostun hatta dosttan da öte kardeşin (Çiçek ile İpek’in) yaşadıkları acı bir olay ile meydana gelen acı tatlı gelişmeler ; arkadaşlık , dostluk , sahiplenme , aile ilişkileri ,aşk o kadar güzel ve içten anlatılmış ki , olayları birebir yaşıyormuş hissine kapıldım . Kimi yerde sinirlendim , hele de Cemal’e , kimi yer de güldüm Duygu’nun hallerine , kimi yer de duygulandım , İpek’in ve Çiçek’in hallerine . Bütün duyguları bu kitapta yaşadım ,ben .

Bana ve biz okurlara bu birbirinden güzel duyguları bir arada yaşattığı için , ayrıca önemli bir karaktere benim ismimi verdiği için sevgili “ GÜNEŞ DEMİREL’E (GÜNEŞ ABLAM’A ) , çok teşekkür ederim .

Bu kitabı okumayan , okurseverlere de kesinlikle tavsiye ederim .Olimpos Yayınları ‘na da bu kitabı çıkardığı için teşekkür ederim , ayrıca .Saygılarımla…