Siyah Buz

Nereden başlasam karar veremiyorum. Merakla beklediğim bir kitaptı. Ve sonunda okuyabildiğim için çok mutluyum. Hush hush serisinden sonra yazardan beklentilerim yüksekti ve buradan Becca'ya teşekkür ediyorum beklentilerimin tam karşılığını verdiği için . Sayfaları çevirirken heyecandan yerimde duramadım. Bir gizem vermiş yazar gerçekten anlayamadım kitabın ortasına kadar saf saf karakterleri kendimce tanımaya çalıştım ama sonra sır açığa çıktığında epey şaşırdım. Aksiyonu bol ve akıcıydı. Sürekli bir kaçma kovalamaca vardı ve bir baktım kitap bitmiiş.
Britt bir kaç arkadaşıyla tatil yapmak istiyor ve dağın başını seçiyor! Neden bir kız dağın başında tatil yapmak ister ki neyse yanında kardeşim dediği bir kız var Korbie. Kitabı okudukça nasıl en yakın arkadaşı bu kız olabiliyor diye sinirden patladım. Kız gerçekten egoist'in teki. Tabi bunlar ailece böyleler abisi var Calvin Britt'in eski sevgilisi o da kızı aldatmış. Korbie bunu söylüyor kendisine hemde sinirden canını acıtmak için! Allah'tan kitapta çok yer vermemiş kıza. Korbie'nin sevgilisininde adı geçiyor kitapta ama sonra o nereye kayboldu bilmiyorum kitap bitti hala da bilmiyorum.
Bir de Mason var. Onun hakkında pek bilgi veremeyeceğim ama benzin istasyonunda Britt ile karşılaştıklarından beri kitapta ne zaman karşıma çıkacak diye bekledim. Zeki gerçekten zeki bir çocuk. Britt'in hareketlerinde ne düşündüğünü anlayabiliyor. Yani çok iyi bir görsel hafızaya sahip. Başlarda kötü çocuk gibi geliyor ama ben için de ki ışığı gördüm :)) Neredeyse her şeyi tahmin edebiliyor. Düşünceli. Britt'i çok önemsiyor sanki yıllardır tanıyormuş gibi. Güçlü ve Yakışıklı daha ne isterim

Mason " Blöf yaptığın zaman sol kaşın seğiriyor. Keyiflendiğin zaman ağzın muzip bir ifadeyle bükülüyor. Kızdığın zaman dudaklarını sıkıyorsun ve kaşlarının arasında üç minik çizgi oluşuyor."

Bir de Korbie ve Calvin'in babasına değinmek istiyorum. Adama kitapta bizzat yer vermemiş iyi ki de öyle yapmış. Britt'in anılarında öğreniyoruz adamın nasıl biri olduğunu. Nasıl da pislik insanlar varmış! Gerçekten şaşırıyorum. Adam Calvin'in köpeği çok ses çıkartıyor diye vuruyor Calvin'e de neler yapmamış ki. Sonra da böyle sorunlu çocuklar doluyor etrafa.. Bu kadar sorunlunun arasında Britt'in sağ çıkmasına sevindim :)

"Calvin arkamdan, "Bu akşam görüşürüz." diye seslendi.
Cevap olarak başparmağımı kaldırdım.
Orta parmağım abartı olurdu. " :D

Kitabın sonlarına doğru bende azıcıkta olsa musluklar açıldı yanlış anlamayın mutluluk gözyaşları bunlar.

Mason "Ben sana benden bir parça verdim. Sen de bana senden bir parça verdin. Yoksa asla buraya gelmezdin. Boş verirdin. Ben seni boş veremiyorum, Britt. Ve senin de beni boş vermeni istemiyorum."
Britt " Bunca yolu seni bulmaya geldim. O dört gün yeterli değildi. Seninle bu şekilde bir arada olmak istedim. ılık sakin bir gecede."

Kitap bittiğinde bende Britt'in dediği gibi "Karanlıktan sonra aydınlık gelir." dedim.