Tavan Arasındaki Buda

Amerikanın tavan arasında kalmış bir konuyu işliyor. Sürekli birinci ve üçüncü çoğul kişiyle çekimliyor fiilleri. Roman bireyin edebi ifade şeklidir ama bu romanda toplumlar konuşuyor. Çoğul haller, duygular düşünceler... Farklı, yaratıcı bir anlatım.

Bir romandan beklenen detaylı karakterleri, belki karakterlerle özdeşleşmeyi bulamıyorsunuz ama geniş bir perspektiften çok çeşitli hayatları gözlüyorsunuz sanki. Kitabın başında japonlar ''biz'' derken sonunda beyaz Amerikalılar ''biz'' demeye başlıyorlar. Bu kasten yapılmış bir şey mi yoksa anlatım bunu mu gerektirmiş, bir tedadüf mü bilemedim.

Konusu ve farklı anlatımıyla aklımda yer etti, tavsiye ederim.